• Zaterdag 18 mei mochten de mannen voor de derde keer deze competitie afreizen naar het Burgemeester Dekker sportpark in Dronten. Dit keer mocht er aangetreden worden tegen het plaatselijk zevende. Voordat capitano Otti met zijn manschappendeze zaterdag zou kunnen vertrekken,moest hij echter eerst op zoek naar versterkingen.

    Zoals bekend heeft het zesde een brede (in letterlijke en figuurlijke zin) selectie maar daar was op deze zaterdag weinig van te merken. De teller stond op 10 en hield daarmee gelijke tred met het aantal afwezigen.

    Deels verklaarbaar vanwege blessures maar het gerucht ging ook dat er ook speler(s) waren die geen zin hadden om weer naar Dronten te moeten en daarom maar hadden besloten om zich af te melden. Uw verslaggever kan (mocht dit waar zijn) hier niet met zijn hoofd bij. Dit kan natuurlijk niet als je aan een teamsport doet!!

    Maar goed, Otti had Mark en Joël (bedankt mannen), bereid gevonden om het zesde te ondersteunen. Verder besloten ze onderweg Henkie nog uit een sporthal in Kampen op te pikken. Dit omdat Nick niet op tijd aanwezig kon zijn en Henkie naar een paar potjes volleybal had aangegeven toch wel weer naar buiten te willen.

    Uiteindelijk stonden er dus 13 man aan de aftrap in Dronten. Hierbij had Dronten weer diverse trucs uitgehaald om het zesde te intimideren. Eerst vermelden dat er op kunstgras gevoetbald zou worden om de manschappen vervolgens naar veld 6 te dirigeren wat ongeveer een wandeling van 5 minuten inhield. Veel verder weg kon niet, zullen we maar zeggen.

    Als gevolg hiervan kwamen de manschappen ongeveer 2 minuten voordat de wedstrijd zou beginnen het veld op dus de warming up viel, wederom, zeer kort uit. Zoals u al eerder heeft kunnen lezen wil dit nog wel eens zijn weerslag hebben op het vertoonde spel. De vraag was hoe dat deze zaterdag zou uitpakken.

     

    Nadat de man in het zwart (zelfs zijn brillenglazen hadden deze kleur) zijn fluit had gevonden kon de wedstrijd beginnen.

    De eerste fase was rommelig van Hatto-Heim kant. Aangezien ASVD echter hetzelfde spel vertoonde ontstond het vermoeden dat er iets anders aan de hand was. Uiteindelijk waren 22 man het erover eens dat de wedstrijdbal zacht was en dat daarmee niet fatsoenlijk gespeeld kon worden. De man in het zwart vond, het was tenslotte zijn bal en hij had hem nog wel extra opgepoetst voor deze partij, dat de bal prima was en dat iedereen niet zo moest zeuren. Bij een ingooi bij de wisselspelers van ASVD werd vervolgens, buiten het zich van de scheidsrechter, een balwissel doorgevoerd en kon er met een normale bal doorgespeeld worden.

    Het spel van Hatto-Heim ging hierna omhoog en ASVD werd vastgezet op hun eigen helft. Als ze er al uitkwamen dan wist de verdediging, in samenwerking met Henkie, elk gevaar vakkundig in de kiem te smoren.

    Door het aanvallende spel wist het zesde diverse hoekschoppen te versieren. Het nemen van hoekschoppen is echter een onderdeel van het spel waar het zesde niet echt in uitblinkt. Of uit een eigen hoekschop volgt een counter waarbij de tegenpartij scoort of de bal komt niet goed voor het doel. Ook deze zaterdag was het niet anders.

    Joël en Mark zagen dit met verbazing aan maar uiteindelijk begreep Joël waar het probleem lag. Bij één van de vele hoekschoppen besloot hij om niet voor de goal te gaan staan maar ongeveer op de achterlijn een meter voor de eerste paal. Klasie, die deze hoekschop nam, keek wat vreemd op van deze plek maar slingerde de bal voor het doel. Dat was tenminste zijn intentie maar de bal dreigde wederom zonder schade achter te draaien. Daar had Joël al op gerekend want hij stond precies op de goede plek om de bal door te koppen. Met een boog verlengde hij de bal naar de tweede paal. Daar stond eitje helemaal vrij en hij wist de bal dan ook beheerst binnen te werken en zo de 0-1 op het scorebord te zetten.

    Er kwamen hierna nog kansen voor Buurman en ook Mark en Joël lieten zich zien maar gescoord werd er niet meer. De scheidsrechter vond het daarom na 45 minuten mooi geweest en de wandeling naar de kleedkamers kon gemaakt worden.

    Skuurtie dacht, gezien zijn ervaring van 2 weken eerder, dat hij vandaag geen contact op hoefde te nemen met Jetske. Toch leek het erop dat er wederom geen drinken in de rust zou verschijnen. Leek, want ineens kwam daar een kan met ranja tevoorschijn waarmee de dorst gelest kon worden.

     

    Zo kon de tweede helft deze keer wel tijdig beginnen. ASVD had ingezien dat ze uit een ander vaatje moesten tappen en brachten daarom hun nummer 14 binnen de lijnen.Hij mocht dan misschien wel niet zo goed zijn als JC zelf maar Hatto-Heim had zijn handen/voeten vol aan deze speler.

    Na een paar minuten in de tweede helft ontsnapte hij al aan de buitenspelval en snelde hij, samen met 2 medespelers op Henkie af. Henkie dreef hem nog naar de zijkant maar hij wist de bal voor de goal te krijgen waarna de bal in twee keer binnen werd geschoten. Zo stond het vrij snel al 1-1. Hatto-Heim was het hierna kwijt maar wist verdere schade te voorkomen.

    Wel begonnen beide teams zich steeds meer te ergeren aan de man in het zwart. Door zijn donkere bril zag hij het waarschijnlijk niet al te scherp. Dit leverde fluitsignalen op waarvan beide teams zich afvroegen wat de beste man nu eigenlijk bedoelde.

    Maar goed het spel ging verder en bij een aanval van ASVD mocht de linksbuiten ongehinderd 3 man voorbij lopen. Dankbaar voor zoveel gastvrijheid besloot hij dit cadeautje dan ook maar aann te nemen en beheerst schoot hij de bal achter een verbouwereerde Henkie. 2-1 en wederom pakten zich donkere wolken samen boven het zesde. Dit waren wel figuurlijke wolken want voor het eerst deze competitie bleef het droog in Dronten.

    De mannen van het zesde wilden echter niet verliezen en besloten daarom tot een alles of niets offensief. Tijdens dit offensief kreeg eitje een flinke tik van achteren op zijn enkel. De scheidsrechter floot maar besloot verder niets te doen. Eitje kon dit niet plaatsen en besloot de speler van ASVD zelf dan maar te vertellen dat hij rustig aan moest doen. Toen de scheidrechter vervolgens eitje op het matje riep was hij er klaar mee. Hij vertelde de beste man dat hij, aangezien de scheidsrechter toch niets deed, het dan maar zelf moest doen. De scheidsrechter kon deze aantasting van zijn gezag niet over zijn kant laten gaan en trok een gele kaart voor eitje.

    Dus met 10 man en een 2-1 achterstand moesten de laatste paar minuten volgemaakt worden.

    Net toen iedereen dacht dat het gespeeld was werd de bal nog maar een keer in de zestien gepompt. Klasie zag de bal komen en dacht, wat Flessie kan dat kan ik ook, en sprong omhoog om met een omhaal het doel onder vuur te nemen. Een verdediger van ASVD vond dit echter wat te gortig en trok Klasie daarom naar beneden. De scheidsrechter besloot daarop dat dit voldoende was voor een penalty. Misschien vond hij dat hij iets goed te maken had richting Hatto-Heim?

    Hoe dan ook, Otti nam plaats achter de bal en beheerst schoot hij de 2-2 binnen.

    Hierna was het nog een paar minuten volhouden waarna de scheidsrechter voor de laatste keer op zijn fluit blies.

    Uiteindelijk een, over de hele wedstrijd gezien, terechte uitslag.

     

    Volgende week wordt de competitie vervolgd met de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen tegen ’t Harde 4.

    Er is besloten om geen zanger in te huren voor deze gelegenheid. Dit om de aandacht volledig bij het spel te kunnen houden.