Vandaag trokken we naar Zwolle voor een wedstrijd tegen het plaatselijke Be Quick ‘28. De thuiswedstrijd hadden we met enig fortuin gelijk gespeeld. De voortekenen waren niet zo goed: we hadden – door de afwezigheid van Jente, Rens en Ramon - maar een wissel (en Be Quick zo’n 5) en bij het inschieten vlogen de ballen vooral over en naast. Niels verzuchtte op een bepaald moment: kan er ook nog een bal tussen de palen?
In het begin van de wedstrijd had Be Quick een licht veldoverwicht. Maar onze verdediging stond goed. Helaas werd een corner van Be Quick niet goed verwerkt, waardoor de centrale verdediger de bal voor zijn voeten kreeg en deze hard in het net joeg. Jip was kansloos. Geleidelijk aan kwamen wij er ook wat meer uit en er werden soms mooie combinaties op de mat gelegd. Na zo’n twintig minuten nam Djarano een corner die Tom H. bij de tweede paal keurig binnen kopte. De ruststand van 1-1 was op dat moment een goede afspiegeling van de krachtsverhoudingen.
Na wat druk van Be Quick in de eerste tien minuten van de tweede helft, kregen wij de wedstrijd in handen. Helaas werden enkele opgelegde kansen gemist. De spanning liep op. Zou de voetbalwijsheid: ‘als je hem zelf niet maakt, valt hij aan de andere kant’ opgaan? Nee. Op een gegeven moment werd een schot van Rick door de keeper van Be Quick niet goed verwerkt, waarna Benjamin de bal in het doel kon tikken: 1-2. Toch bleef het spannend. Onze jongens hadden al veel energie in de wedstrijd gestopt en BeQuick kon maar blijven wisselen. Toch was dat op het veld niet te merken. We bleven vechten om elke bal. De verdiende beloning bleef niet uit. Uit een corner van Djarano kopte Tom H. weer raak: 1-3. Het gejuich op de tribune van het meegereisde publiek uit Hattem was over het hele sportpark te horen.
Een wedstrijd gewonnen op basis van inzet en mentaliteit, maar bij vlagen ook met verzorgd voetbal. Het is alleen jammer dat het team zichzelf niet eerder beloonde door een aantal grote kansen te benutten.
