Op de eerste zaterdag van april stond voor de mannen van het zevende de uitwedstrijd tegen DSV’61
6 op het programma. En nu zal de oplettende lezer opmerken dat de mannen de vorige wedstrijd toch
ook al uit bij DSV hadden gespeeld. En dat klopt. De mannen zijn deze competitie ingedeeld bij 2
elftallen uit Doornspijk. En de competitieplanners bij de KNVB hadden bedacht dat het wel een goed
idee was om voor de mannen de uitwedstrijden naar Doornspijk achter elkaar te plannen. Dus op deze
zonnige zaterdag mochten de mannen zich weer opmaken voor een rit naar sportpark De Haere. En
dat het wederom een zware wedstrijd zou worden was op voorbaat wel duidelijk aangezien DSV’61 6
de koploper is en in de thuiswedstrijd had later zien zeer effectief met hun kansen om te gaan.
De week voorafgaande aan de wedstrijd stroomden de aanmeldingen binnen bij Eitje. En dat kwam
hem wel goed uit. Hij had namelijk een heel druk feestweekend voor de deur staan en met zo’n
massale opkomst kon hij nu met een gerust hart de verdere afhandeling van de wedstrijd overdragen
aan Kolkie.
Hij had echter buiten de jeugd gerekend. Want toen zij dit hoorden besloten ze op vrijdagmiddag tot
een ingelaste teamvergadering bij De Jongens. Onder het genot van goudgeel gerstenat wilden zij
laten zien dat zij al veel hebben opgestoken van het niveau van de oudere garde. Vol enthousiasme
begonnen zij met het leggen van de opstellingspuzzel. Eitje, die hier op een gegeven moment lucht
van kreeg, besloot ze maar hun gang te laten gaan. Hij voorzag ze alleen nog even van wat goed
advies over zonnebrandcrème. Want hij wist niet helemaal zeker of de rode hoofden die hij op de app
voorbij zag komen van het gerstenat kwamen of van de stralende zon. Of een combinatie van beide.
Uiteindelijk verzamelden de mannen zich op zaterdagochtend op het sportpark. En daar bleek dat de
vergadering er wel had ingehakt. Vooral het vroege tijdstip van verzamelen bleek niet mee te vallen.
Maar uiteindelijk was toch bijna iedereen aanwezig. Schimonsky bleek nog een handeltje in
fietsonderdelen begonnen te zijn. Hij had nog een achterlicht in de aanbieding en hier bleek nog wel
interesse voor te zijn. Kolkie begon ondertussen de hoofden te tellen en kwam tot de conclusie dat hij
toch nog twee spelers miste. Steef was op het laatste moment afgehaakt. Tijdens het inschenken van
een nobel drankje midden in de nacht was het hem ineens in zijn rug geschoten en kon hij helaas niet
meedoen. En ook De Buurman was in geen velden of wegen te bekennen. En dat leidde dan direct tot
het volgende probleem want aangezien De Buurman ook de tenues van het zevende beheerd zaten
ze zonder voetbalkleding. Kolkie slaagde er uiteindelijk in om telefonisch contact te leggen met De
Buurman en vroeg hem waar hij ergens was. Buurman had het blijkbaar ook erg gezellig gehad de
vorige avond want die vroeg zich af waarom Kolkie hem in vredesnaam al zo vroeg belde. Hij kon nog
best een paar uur slapen tot 14:00 uur aangezien de wedstrijd pas om 15:00 zou beginnen. Toen
Kolkie hem daarop meedeelde dat de mannen al om 11:00 moesten vertrekken voor hun wedstrijd van
12:15 werd het even stil. Buurman besloot daarop dat hij de tas met de tenues wel snel voor de deur
zou zetten maar dat hij dan helaas verder verhinderd was. Hij had zijn agenda niet helemaal op orde
en zat nu met dubbele afspraken.
Zo vertrokken er uiteindelijk dus maar 15 mannen naar Doornspijk. Omdat de tas nog opgehaald
diende te worden en door wegwerkzaamheden de route wat verlegd diende te worden, werd het
gaspedaal iets verder ingedrukt door sommige chauffeurs. Dit bleef niet onopgemerkt door de
plaatselijke veldwachter in Wezep. Thomas had voor de toeristische route door de bossen gekozen
maar daar stond de beste man nu net met zijn motor van het zonnetje te genieten. Toen hij Thomas
langs zag komen besloot hij dan ook om hier maar eens achteraan te gaan. U snapt dat Thomas iets
later bij het sportpark in Doornspijk aankwam.
Maar uiteindelijk bleek iedereen toch aangekomen te zijn in Doornspijk. De vreugde werd nog groter
toen bleek dat de mannen niet op het kunstgras hoefden te spelen maar op veld 3 hun kunsten
mochten vertonen. De vreugde werd iets minder toen bleek dat veld 3 op enige afstand van het
sportpark bleek te liggen. Gelukkig kregen ze van een behulpzame Doornspijker een plattegrond in de
handen gedrukt met daarom de uitgestippelde route. Zo kwamen ze toch tijdig aan op veld 3 voor hun
wedstrijd.
Kolkie en ad interim Scooter hadden ondertussen hun opstelling vergeleken en hieruit bleek dat de
jeugd inderdaad al veel had opgestoken. Hun opstelling bleek maar op 1 positie af te wijken van de
opstelling die Eitje aan Kolkie had doorgegeven. Scootor glom van trots maar dat kon ook liggen aan
het feit dat hij niet naar Eitje had geluisterd en de zonnebrandcrème op vrijdag vergeten was.
De volgende mannen werden, nadat de scheidsrechter van dienst alle namen en gezichten had
gecontroleerd, het veld opgestuurd.
Thomas op doel, achterin Dennis, Robin, Martin en Kolkie. Op het middenveld Esmer, Quinten en
Schimonsky en in de aanval Daan, Vialli en Dylan. Van Weeghel mocht de vlag oppakken en JP,
Hennie en Thijmpie namen op de bank plaats.Na de plichtplegingen bleek dat Hatto-Heim de wedstijd mocht aftrappen en zo kon Vialli om 12:15 na
het eerste fluitsignaal de wedstrijd laten beginnen. En na ongeveer 1 minuut klonk het eerste gejuich
al uit de dug-out van de mannen. Dit was enigszins vreemd want gescoord was er niet. Scooter had
echter als eerste doelstelling voor die middag gesteld dat de mannen niet weer binnen een minuut op
achterstand moesten staan zoals de voorgaande wedstrijd. En dit lukte.
DSV liet wel zien waarom ze bovenaan staan in de competitie. Ze hebben een paar handige spelers
op het middenveld en in de spits en daar hadden de mannen hun handen vol aan. En na een steekbal
op de spits leek deze alleen op Thomas te kunnen afgaan. Van Weeghel had de lijntjes getrokken en
moest helaas constateren dat de buitenspelval net te laat was en hield daarop zijn vlag naar beneden.
Groot was daarop de verbazing dat de scheidsrechter toch de aanval affloot voor buitenspel en Van
Weeghel nog even aansprak dat hij wel diende te vlaggen. Hij had namelijk gezien dat de spits wel 2
meter buitenspel stond. Van Weeghel stond helemaal paf door deze uitleg maar later in de wedstrijd
zou blijken dat de scheidrechter zijn ruimtelijke inzicht er wel vaker naast zou zitten. Hoe dan ook, het
bleef 0-0 en de wedstrijd ging verder. De mannen probeerden hun spel te spelen en met
combinatievoetbal DSV onder druk te zetten. DSV was echter veel feller en als dan ook de
balaannames niet goed zijn dan wordt het lastig. De druk op het doel van Thomas werd dan ook
steeds groter. En uiteindelijk gebeurde dan ook dat waar iedereen al bang voor was. Een hoge bal
werd niet goed verwerkt en viel precies voor de voeten van de spits. Die bedacht zich niet en haalde
ineens uit. Zo stond het na 25 minuten dan toch 1-0. En binnen een paar minuten lag ook de 2-0
achter Thomas. Knullig balverlies op het middenveld zorgde voor een razendsnelle counter die goed
werd afgerond.
Robin vond het daarop wel even mooi geweest en besloot zich te laten wisselen voor JP. Met
hernieuwde kracht werd het doel van DSV gezocht en even leek het erop dat de aansluitingstreffer
gemaakt werd door Schimonsky. Daan speelde Dylan in en deze wist met een mooie steekbal
Schimonksy te bereiken. Alleen bleek deze buitenspel te staan dus het doelpunt dat hij maakte ging
niet de boeken in.
Aan de andere kant wist DSV het net nog wel 2 keer te vinden. En ze waren nog niet tevreden met
hun 4-0 voorsprong. Bij een heuse flipperkastsituatie claimden ze de 5-0 te hebben gemaakt.
Schimonsky wist echter 2 keer de bal van achter de lijn weer het veld in te krijgen en zo een doelpunt
te voorkomen Toen uiteindelijk Thomas de bal klem had en het spel voortzette besloot de
scheidsrechter dat het zo goed was en dat dit geen doelpunt was. Zijn horloge had tenslotte niet
getrild dus volgens de doellijntechnologie was er niet gescoord. Tja, dit soort logica kwam de mannen
wel goed uit.
Niet veel later floot de scheidrechter voor de rust.
De mannen besloten om op veld 3 te blijven want de wandeling van en naar de kleedkamer zou de
hele rust anders wel gaan duren. En gezien het zonnetje was het geen straf om op het veld te blijven.
Scooter voerde nog 2 wissels door: Thijmpie en Hennie voor Vialli en Esmer. Daarop begon het
wachten op de terugkeer van DSV en de scheidsrechter.
Zo kon na een kwartier rust DSV de 2 e helft aftrappen.
En meteen werd duidelijk dat de 2 e helft een heel andere helft zou worden dan de 1 e helft. Blijkbaar
had DSV het idee dat de wedstrijd al gespeeld was want een aantal sterktehouders was er de 2 e helft
niet meer bij. De wedstrijd was ineens nu veel meer in evenwicht en ineens begonnen de mannen ook
kansen te krijgen. Helaas bleven diverse mogelijkheden onbenut. Daan probeerde het een paar keer
van afstand en ook Hennie en Thijmpie lieten mogelijkheden onbenut.
Aan de andere kant liet de spits van DSV zich echter ook niet onbetuigd en zorgde deze man toch nog
voor een aantal hachelijke momenten voor het doel van Thomas.
Uiteindelijk raakte Hennie bij een van deze momenten geblesseerd en ging er bij zitten. Van Weeghel
riep daarom naar Thomas dat hij de bal buiten de lijnen moest schieten zodat er gewisseld kon
worden. Omdat Thomas het blijkbaar niet helemaal begreep koos hij voor een hele vreemde uitvoering
van dit verzoek. Hij gooide de bal in de voeten van een DSV speler die daarop de bal maar in het lege
doel schoot. Zo was de bal ook over de lijn maar niet helemaal op de manier zoals bedoeld.
Esmer verving daarop Hennie en ook Vialli kwam er nog weer in voor Kolkie. De mannen zetten nog
aan voor een slotoffensief om in ieder geval een eretreffer te maken. Grootste kans daarop kreeg
Esmer maar hij wist een diepe bal van Robin net niet goed te raken.
Hierop kabbelde de wedstrijd naar zijn einde en na 90 minuten floot de scheidsrechter voor de laatste
keer.Snel werd daarop het eigen sportpark opgezocht om het vlaggenschip aan te moedigen. Helaas
zorgde hun aanwezigheid niet voor punten.
De rest van de competitie hoeven de mannen niet meer te reizen. Vanaf nu spelen zij alleen nog maar
op hun eigen mooie sportpark. Te beginnen volgende week 12 april tegen BAS 4.
U bent van harte uitgenodigd om de mannen te komen aanmoedigen
