• Op de eerste zaterdag van oktober konden de mannen van het zesde dan eindelijk beginnen aan de competitie. Na een meer dan fatsoenlijke bekercampagne gingen de mannen vol goede moed op weg naar de tuinders van Zwolle.

    Tenminste, dat was de oorspronkelijke bedoeling.
     
    Maar de soepele voorbereiding werd wreed verstoord door de chef van het vierde. Het zesde en vierde delen dit seizoen een hok voor de ballen, want de paniek was de chef van het vierde om het hart geslagen. Met het zweet op het voorhoofd en licht verward had hij zich bij Paulus gemeld. Hun ballenhok werd klaarblijkelijk geteisterd door een jeugdteam en daardoor raakten zij steeds spullen kwijt. Dat was tenminste wat Paulus kon opmaken uit het warrige verhaal van de chef van het vierde.
    Het zesde, zoals u weet, is de beroerdste niet en dus was de beslissing snel genomen om het vierde dan maar een plekje te geven in het hok van het zesde. Er moest een kleine aanpassing gedaan worden in het hok, maar dat zou allemaal goed komen aldus de chef van het vierde.
    Dat liep deze zaterdag dus even anders.
    De chef van het vierde zit midden in de spaarweken, voor wie denkt dat dit betekent dat je een presentje van de bank krijgt voor het feit dat je je geld daar stalt. Dat dacht het zesde ook. Maar bij de chef van het vierde betekent dat toch net iets anders.
    Bij hem betekent het blijkbaar dat hij alles verzameld wat los en vast zit. Zo kwam het dus dat hij de halve materiaalpost van het zesde had leeg getrokken en alsof het de gewoonste zaak van de wereld was deed voorkomen dat die spullen van het vierde waren. Gelukkig kon door kordaat optreden van het zesde voorkomen worden dat zij zonder spullen de  reis naar Zwolle moesten aanvaarden.
    Halverwege de IJssel kwamen ze er echter achter dat de chef van het vierde wel het kratje met bidons van het zesde had buit gemaakt.
    Later die middag zou blijken dat dit een cruciale rol zou spelen in het verloop van de wedstrijd.
     
    Met een flinke selectie van maar liefst 16 eigen spelers was het voor Eitje en Kolkie nog een hele puzzel om te beslissen welke 11 mochten starten.
    Maar na enig overleg bereikten zij snel consensus en kon een aanvang gemaakt worden op veld 6, dat uit eindelijk veld 4 bleek te zijn. Er was iets met die twee nummers deze middag.
    Op de prima grasmat, licht drassig dat wel maar dat mocht de pret niet drukken, kwam het befaamde spel van het zesde direct lekker uit de verf.
    De bal ging mooi rond en HTC moest duidelijk even wennen aan het niveau van de hattemers. Maar al snel schakelden zij een tandje bij waardoor het een gelijk opgaande strijd werd, waarbij het zesde het eerste half uur een licht overwicht had.
    Dit resulteerde als snel in een aantal kansen en na een kwartiertje lag de bal al achter Alie vd Belt (oud speler van Hatto Heim). Een mooie aanval werd prachtig afgerond door Klasie. Hierna ging het nog beter lopen en leek er geen vuiltje aan de lucht. Van Weeghel vlagde dat het een lieve lust was en betrapte een Zwollenaar in buitenspel positie. Hij stak keurig de vlag omhoog, maar zijn assistent was een andere mening toegedaan en liet de Zwollenaar ontsnappen. Deze twijfelde geen moment en tekende zo aan voor de gelijkmaker. Een zware domper voor Hatto Heim natuurlijk en het duurde dan ook even voordat het laatste woord hierover was gezegd. Niet veel later werd het nog erger, want de man in het rood besloot ook nog een strafschop toe te kennen aan HTC. En hoewel de helft van de geelblauwen het hier niet mee eens was, moet uw verslaggever bekennen dat de man in het rood deze beslissing best had kunnen nemen.
    Bassie kwam wat al te enthousiast zijn doel uitgegleden en nam daarbij op zijn weg ook een speler van HTC mee.
    Deze penalty werd onberispelijk binnen geschoten en in plaats van op een comfortabele voorsprong te staan, stonden ze ineens tegen een achterstand aan te kijken.
    Het duurde even voordat het zesde deze klap te boven kwam. Maar het lukte uiteindelijk wel.
    Na een mooie aanval over rechts, die overigens ontstond uit een ingooi die als goedmakertje van de scheidsrechter aan onterecht aan Hatto Heim werd toegekend, slingerde Maxxie de bal voor het doel van HTC en daar stond Klasie klaar om de bal in te koppen. Met de gelijke stand op het bord probeerde het zesde de draad van het eerste half uur weer op te pakken.
    Helaas lukte dat niet. Want snel na de gelijkmaker moest het zesde alweer een tegenslag incasseren.
    Als gevolg van onvoldoende hydratatie, vanwege het ontbreken van de bidons, vloeide de krachten weg uit de spieren van de Hattoheimers. En in plaats van vooruit te lopen liepen ze achteruit en daardoor gaven ze net iets teveel ruimte weg, waardoor één van de spitsen van HTC de bal achter Bassie kon krijgen.
    Vlak voor rust bracht het tekort aan water nog meer ellende, want Bassie belandde door het tekort in een soort van delirium en pakte een terugspeelbal van Suikert ineens op.
    En hoewel de assistent van Van Weeghel dit zelf niet eens constateerde besloot hij op aanraden van HTC toch maar te fluiten. Welkom in de Kelderklasse heet dat. De man in het rood beleefde niet zijn beste middag uit zijn loopbaan. Het zesde als gevolg van het hydratatie tekort helaas ook niet.
    De toegekende indirecte vrije bal ging er indirect direct in en dus moesten de mannen met een vier twee achterstand en het verlies van Skuurtie, zijn hamstring weigerde als gevolg van vocht tekort verder dienst en dus moest hij zijn strijd staken.
     
    Vanwege het tekort aan drinkwater smaakte zelfs de Zwolse thee dit keer prima. De mannen waren zelfs zo dorstig dat er een extra tray thee werd besteld. Nadat het vocht enigszins was aangevuld starten de geelblauwen vol goede moed aan de tweede helft. Want hoewel de achterstand fors was en het spel de laatste fase van de eerste helft niet best was (en volgens Broens de nieuwe ondergrens nog niet bereikt was, dit werd helaas een self fulfilling prophecy zo bleek later), leek er toch nog wel wat mogelijk.
    Maar na rust bleek al snel dat een ommekeer er niet meer in zat. Het spel werd slechter en slechter en ook de invallers konden het tij niet meer keren.
    Met de tong op de schoenen vanwege de dorst sleepten de mannen van het zesde zich naar het einde van de wedstrijd. Het scorebord maakte pijnlijk duidelijk wat de actie van de sparende chef van het vierde met het zesde had gedaan. Compleet uitgedroogd en uitgemergeld zagen zij een vreselijke 8-2 nederlaag staan. Ze hebben alles geprobeerd wat binnen hun mogelijkheden lag, maar de klap van de ontvreemde bidonnen zijn ze pas in de kantine van HTC te boven gekomen, want daar hadden ze overheerlijke kannetjes en prima hapjes. Zo konden ze toch nog weer fris en fruitig huiswaarts keren.
     
    U begrijpt dat het laatste woord nog niet is gezegd over “Bidon-gate” en over de manier waar de chef van het vierde misbruik maakte van de goedheid van het zesde. Maar uiteindelijk zal dat ook wel weer goed komen en zal het zesde deze negatieve seizoensouverture wel achter zich kunnen laten.
    Volgende week staat een thuiswedstrijd tegen Be Quick ‘28 5 op het programma. U bent weer van harte welkom.