HTC 4 - sv Hatto Heim 6

Op de zaterdag van het Dikke Tinne festival stond voor de mannen van het zesde de tweede
bekerwedstrijd op het programma. Deze zou plaatsvinden op sportpark De Pelikaan in Zwolle, alwaar
de mannen mochten aantreden tegen HTC 4.

Voorafgaand aan deze zaterdag hadden de mannen echter op vrijdagavond iets heel anders aan hun
hoofd. Zoals bekend is in juli Henk van Gelder plotseling overleden. Henk was een zeer gewaardeerd
en belangrijk onderdeel van het zesde. Een aantal mannen had wegens vakantie echter geen
gelegenheid gehad om bij zijn afscheid aanwezig te zijn. Binnen het team leefde sterk het gevoel dat
er samen een moment moest komen waarop een ieder toch nog op zijn eigen manier uiting kon
geven aan de pijn van het gemis van Henk. In overleg met de familie is besloten om met het team
samen te komen bij het graf van Henk, om zo toch nog respect te kunnen tonen. Afgelopen
vrijdagavond zijn de mannen naar de begraafplaats gegaan en hebbeen daar een Hatto Heim shirt
met Henks vaste nummer (1) achter te laten. Veel gezegd werd er niet maar dat het indruk maakte
op de mannen was wel duidelijk.

Na afloop werd besloten om de binnenstad op te zoeken om deze avond af te sluiten met Henks
favoriete sportdrank. Hier werden diverse verhalen opgehaald over Henk’s capriolen, zowel in als
buiten het veld. En zoals dat zo vaak ook bij Henk het geval was, 1 sportdrankje leidt naar de
volgende en zo vloog de avond voorbij. Uiteindelijk werd het een goede avond die paste in de geest
van Henk en hem de eer gaf die hij verdient.

De volgende ochtend moesten de mannen zich echter alweer vroeg verzamelen en moest de knop
snel weer om naar de alledaagse gang van zaken op een zaterdag.
HTC had blijkbaar de uitslag van vorige week gezien en ze waren er niet gerust op. Ze kenden de
mannen nog van het vorige seizoen en ze besloten hun kansen wat te gaan vergroten. Allereerst
hadden ze zelf wat oud eerste spelers aan hun selectie toegevoegd. Vervolgens werd de wedstrijd
ingepland om 12:30 uur, wetende dat een flink aantal Hatto-heimers dan uitgeschakeld zouden
worden vanwege leidersactiviteiten bij diverse jeugdelftallen. Tel daarbij op de afwezigen vanwege
werk, (familie)feestjes of verhuizingen en de flink aangevulde selectie van het zesde was alweer te
klein. Gelukkig bleek Boerrinie bereidt het zesde te ondersteunen en hij nam Harm en Gerco mee.
Langs deze weg nogmaals dank heren.

Even leefde de vrees dat de wedstrijd ook nog op het kunsthoofdveld van HTC zou worden gespeeld,
maar dit ging zelfs de spelers van HTC te ver.
Zo vertrokken er dan toch nog 14 man naar Zwolle voor de 2 e bekerwedstrijd van het seizoen. En
terwijl de mussen door de hitte bevangen van het dak vielen, mocht Buurman een opstelling in
elkaar zetten. Hij besloot de volgende mannen de warme vlakte op te sturen.
Thijmen in de goal, achterin Maxie, JP, Broens en Buurman. Op het middenveld Boerrinie met Simon
en Ruben. De voorhoede bestond uit Vialli, geflankeerd door Gerco en Steef.
Zoals u aan de opstelling wel kunt zien, is dit de jongste ploeg sinds mensenheugenis die het zesde de
wei in heeft gestuurd voor een wedstrijd.

Dit was Steef ook al opgevallen en hij begon zich ernstig
zorgen te maken dat, als het zo zou doorgaan, hij binnenkort de oudste van de selectie zou zijn. Om
zeker te zijn dat het nog niet zo erg was stond hij vervolgens een poos voor de spiegel om te kijken of
hij al grijze haren begon te vertonen. Na de geruststelling van Buurman dat hij voorlopig nog niet van
plan was zijn voetbalschoenen in de tabaksbladeren te rollen, rende hij opgelucht naar veld 3 voor de
warming-up. Nu was een warming-up niet echt nodig met deze temperaturen maar goed.
De eerste klap was toch voor de mannen van het zesde want HTC stond verbouwereerd te kijken
naar het elftal dat het veld op kwam lopen. Ze hadden gerekend op een makkelijk middagje tegen
een stel oudjes en nu kwamen daar ineens allemaal jonge honden het veld ingelopen. Moesten ze nu
dan toch nog vol aan de bak?

Nadat Buurman de toss had gewonnen besloot Thijmen dat hij liever aan de andere kant van het veld
wilde beginnen. Nadat iedereen zijn plek weer had ingenomen floot de Zwolse Kooij het spel op de
wagen.
Het werd direct duidelijk dat de HTC-ers wel zin hadden in een langer verblijf in de beker en ze zetten
de defensie van het zesde flink onder druk. Onder aanvoering van gelegenheids laatste (Buur)man
werd met het nodige kunst en vliegwerk echter alles onschadelijk gemaakt. Dat dit niet lang goed kon
gaan, zag je als neutrale toeschouwer wel aankomen. Blijkbaar had de rechtsback van HTC goed naar
Oranje gekeken en vond hij de acties van Dumfries wel mooi. Hij bleef maar als een Duracel konijn
langs de lijn heen en weer rennen. Gerco liep een paar keer mee maar zag al snel in dat hij dit niet de
hele wedstrijd ging volhouden. Als gevolg hiervan kwam JP steeds vaker tegenover 2 man te staan.
Het was dan ook niet verrassend dat het hier uiteindelijk mis ging. Na een snelle actie van links naar
rechts viel de bal over JP en de rappe rechtsbuiten van HTC was er vandoor. Met een bekeken
schuiver liet hij ook Thijmen kansloos en zo stond het 1-0.

Hatto Heim probeerde het hierna wel en met een lange bal van achteruit werd Steef de diepte in
gestuurd. Op de rand van de zestien werd hij gestuit en dit leverde een vrije trap op. Buurman zette
zich achter de bal en met een fraaie curve draaide hij de bal richting de kruising. Dat was althans zijn
idee maar de uitvoering liep iets anders. Half in de grond trappend werd het meer een rollertje en
wat nog vervelender was, het schoot de Buurman ook direct in de lies. Niet veel later liet hij zich
vervangen door Harm. Hierdoor het leeftijdsniveau van de selectie nog verder naar beneden
brengend.

Boerrinie zakte een linie in en Harm mocht op het middenveld zijn kunsten vertonen. Niet veel later
schoffelde Boerrinie vakkundig de Zwolse spits onderuit waarna Kooij niets anders kon dan fluiten
voor een vrije trap. Maxie, die nog wat nadorst had, had meer interesse voor de bidon dan voor het
fluitje van Kooij. Dus terwijl deze al op zijn fluit blies, besloot hij nog zijn bidon naar Thijmen te
gooien. Thijmen was hier zo door afgeleid dat hij geen vin verroerde terwijl de bal in het net plofte
en de stand op 2-0 kwam. Tja, dat was een dure (dorst)les(ser) zullen we maar zeggen.
Na een korte drinkpauze, dat zul je dan altijd zien, werd de wedstrijd voortgezet. JP besloot de
schaduw op te zoeken en werd vervangen door Dennis, terwijl Vialli ook aangaf er wel even klaar
mee te zijn. Jochem kwam erbij voor hem. Hij ging op het middenveld staan waardoor Ruben
doorschoof naar de voorhoede. De mannen probeerden het wel maar kansjes voor Vialli, Gerco en
Steef werden niet benut. Aan de andere kant wist HTC nog wel te scoren zodat het bij het rustsignaal
3-0 stond.

In de rust werd gehoopt op een kannetje verkoelende drank maar ook de Zwolse tante Rikie hield het
bij gloepend hete thee. Op de vraag aan JP en Vialli of ze alweer wilden spelen, begonnen beide
ontkennend hun hoofd te schudden. Het stond goed zo, nog niet nodig, veel te warm en meer van
dat soort teksten hierbij uitsprekend.
Kooij hoefde dus geen wissels te noteren in zijn boekje en floot na een kwartier de wedstrijd
opnieuw in gang.

Het wedstrijdbeeld leek sterk op die uit de eerste helft. Een aanvallend HTC en een zich met hand en
tand verdedigend Hatto Heim. Af en toe was er een uitbraak via Ruben of Steef en zelf Boerinie
waagde nog een schot op goal, maar echt gevaarlijk werd het niet voor de Zwolse doelman. Thijmen
daarentegen had een hele drukke tweede helft. De ene na de andere Zwolse aanval rolde op zijn goal
af maar het moet gezegd worden dat hij in topvorm was. Diverse 1 op 1 situaties besliste hij in zijn
voordeel. En waar hij kansloos was, hielp de paal hem mee om zijn goal schoon te houden.
Uiteindelijk was het een fout van Simon die de 4-0 inluidde. Hij speelde de bal in de voeten van een
middenvelder van HTC en deze zette direct de spits vrij voor Thijmen en ditmaal was er zelfs voor
Thijmen geen houden meer aan.

Even later kreeg HTC een corner en ze verzamelende zich allemaal in een treintje op de rand van de
zestien. Boerrinie dacht er het zijne van maar blijkbaar had het wel indruk gemaakt. Want de corner,
die eigenlijk heel slecht was ingeschoten, werd wel binnen gewerkt door het Zwolse HTC treintje.

Boerrinie keek naar Simon en Simon naar Boerrinie. Maar door al dat gekijk vergaten ze allebei de bal
weg te roeien.
Was dit dan het einde van deze warme lijdensweg. Nog niet helemaal. Kooij gooide er nog een
drinkpauze in en in het resterende deel wist HTC nog 1 maal te scoren. Zo kwam de definitieve
uitslag op 6-0 uit.
Al met al geen beste wedstrijd van de mannen, maar gezien de omstandigheden en doelstelling
vonden ze het allemaal wel prima.
Resteert nu nog de laatste bekerwedstijd thuis tegen EDON 3 komende zaterdag.
U bent van harte uitgenodigd om de mannen te komen aanmoedigen.