Op de eerste zaterdag van september stond voor de mannen van het zesde de eerste bekerwedstrijd van het nieuwe seizoen op de planning.
Voordat deze wedstrijd echter gespeeld zou gaan worden, was het de grote vraag of de technische staf de selectie nog had kunnen versterken tijdens de zomerse transferperiode. Zoals u in voorgaande verslagen heeft gelezen was het voorgaande seizoen er één van vele gifbekers en het was de mannen dan ook wel duidelijk geworden dat enige aanwas noodzakelijk was.
Eitje en Kolkie hadden zich daarom in de zomermaanden flink ingespannen om diverse toppers richting het zesde te krijgen. Hierbij ondervonden zij echter flinke hinder van de Saoedische oliedollars. Het budget van het zesde is namelijk iets lager. Als dit punt echter gepasseerd was, bleek vaak het ontbreken van kannetjes in de kantine een volgend struikelblok.
Eitje en Kolkie werden er moedeloos van. Totdat Buurman besloot om de TC een helpende hand toe te steken. Hij had het voorgaande seizoen de JO 19-2 ondersteunt en met zijn neusje voor koopjes gezien dat daar nog wel de nodige talenten in spe rondliepen. En waar zouden die talenten zich nou beter kunnen ontwikkelen dan onder de hoede van de mannen van het zesde. Eitje en Kolkie besloten er direct werk van te maken en zo konden zij, net voor het verstrijken van de transferdeadline het heugelijke nieuws naar buiten brengen dat zij niet één of twee nieuwe spelers hadden vastgelegd maar in één megadeal direct een man of acht aan de selectie hadden toegevoegd.
Na dit ondenkbare succes besloot Eitje dan ook maar direct dat hij de eerste wedstrijd afwezig was. Hij moest eerst zijn batterij weer opladen. De mannen gunden hem deze vrije zaterdag echter van harte.
Zo kun het dus gebeuren dat zich voor de eerste wedstrijd 18 spelers hadden aangemeld. Kolkie was er helemaal beduusd van want wie moest hij nou opstellen. Voorgaand seizoen moest hij al blij zijn met 11 spelers en een wissel maar nu moest er zelfs een extra bank bij de dug-out geplaats worden om iedereen kwijt te kunnen.
Na een avond vol hoofdbrekens was hij er wel uit en hij besloot de volgende spelers te laten starten. Bassie in de goal, achterin Paulus, Broens, Maxie en JP. Op het middenveld Vlo met Simon en Ruben en voor de doelpunten moest gezorgd worden door Steef, Valentijn en Kolkie.
Tegenstander op deze zaterdag was een oude bekende van vorige jaar, Berkum 7. Vorige jaar had de thuiswedstrijd één van de weinige overwinning opgeleverd dus dat gaf vertrouwen.
Bjorn K is ook het komende seizoen weer van de partij voor de muzikale ondersteuning maar voordat hij de wedstrijd wilde laten beginnen wilde hij toch nog even een gesprek met Paulus hebben. Paulus, die zich van geen kwaad bewust was, vroeg Bjorn wat er aan de hand was. Bjorn pakte de regelementen er bij en wees Paulus op het maximale aantal wissels dat een team mag gebruiken. Bjorn kwam op maximaal 5 wissels uit terwijl Paulus op 7 uitkwam. Uiteindelijk bleek dat Bjorn de categorieën door elkaar had gehad. Heel begrijpelijk had hij de mannen in categorie A ingedeeld maar Paulus kon hem meedelen dat de mannen toch echt in categorie B vallen.
Nadat dit uiteindelijk niet bestaande probleem was opgelost kon de wedstrijd dan worden gestart.
De eerste klap was voor Hatto Heim want zij wonnen de toss. Een goed voorteken?
Berkum mocht aftrappen en stipt om 15:00 floot Bjorn de wedstrijd in gang.
Met zoveel nieuwe gezichten was het in het begin wel even wennen. Berkum had er zin en de mannen werden dan ook direct onder druk gezet. Gelukkig raken ze hier niet van onder de indruk. De ene na de andere aanval werd onschadelijk gemaakt door de verdediging en als het al gevaarlijk werd dan wist Bassie zijn doel schoon te houden. Hij had namelijk aangegeven de nul te willen houden.
De buitenspelval was in de zomermaanden wel wat roestig geworden en klapte een aantal keer niet op tijd dicht. Dit leverde een paar vragende blikken op van Paulus en Broens richting Van Weeghel. Die kon echter niet veel anders doen dan zijn vlag naar beneden houden. Gelukkig had Maxie de tank nog vol met Red bull want hij sprintte de gaatjes dicht en wist zo een aantal gevaarlijke situaties in de kiem te smoren.
Op het middenveld waande Vlo zich in een speeltuin. Terwijl Simon en Ruben zich het vuur uit de sloffen liepen, kon hij op zijn gemak de ballen aannemen en het spel van links naar rechts (en omgekeerd) verleggen. De mid-mid van Berkum werd er tureluurs van.
Voorin wist Valentijn (Vialli) de verdedigers flink bezig te houden. Zodra hij de bal in de voet kreeg aangespeeld, was hij met geen mogelijkheid meer van de bal of te krijgen. En vervolgens legde hij de ballen af op de opkomende medespelers zodat zij het doel onder vuur konden nemen.
De Zwolse doelman had echter hetzelfde uitgangspunt als Bassie en hij wist ook zijn doel schoon te houden. Het spel golfde op en neer maar gescoord werd er niet in de eerste helft.
In de rust viel er niet veel te bespreken. Het spel was goed en de mannen hadden er vertrouwen in dat de winnende nog wel gemaakt zou gaan worden.
Buurman, Thijmen, Jochem, Martin, Marco en Willy mochten nu hun kunsten gaan vertonen, terwijl Vialli, Steef, Kolkie, Simon, JP en Vlo mochten gaan uitblazen.
Zo kon Bjorn K even later de tweede helft in gang fluiten.
Het spelbeeld leek sterk op dat van de eerste helft. Kansen over en weer maar gescoord werd er niet. Buurman pegelde een vrije trap op de paal en Willy probeerde met een lobje de keeper te passeren maar had zijn vizier iets te hoog staan. Thijmen was ook vlak bij een doelpunt maar zijn inzet kon nog net voor de lijn gepakt worden door de keeper.
Aan de andere kant moest Bassie een paar keer flink gestrekt naar de hoek. En toen hij bij een corner toch gepasseerd leek te worden stond daar Martin op de lijn om een zeker tegendoelpunt te voorkomen.
Zo kabbelde de wedstrijd voort en bleef het nog steeds 0-0. Naar het einde toe bleek de conditie van de Zwollenaren toch wel iets beter en Hatto heim werd steeds meer onder druk gezet.
Kolkie zag dit aan en hoewel het bekeravontuur geen hogere prioriteit heeft voor de mannen wilde hij deze wedstrijd toch ook niet verliezen.
Met nog een minuut of 15 te gaan besloot hij daarom tot een tactische ingreep. Hiervoor begon hij druk te zwaaien naar Van Weeghel die aan de overkant rustig stond te vlaggen. Van Weeghel snapte er niet veel van maar hij zwaaide vrolijk terug. Dat is als grensrechter natuurlijk niet heel handig want nu was ook Bjorn k in de war. Was het nu buitenspel, ingooi Berkum/Hatto heim. Daarop legde hij het spel even stil om dit met Van Weeghel af te stemmen en hem vriendelijk te verzoeken dit niet meer te doen.
JP was ondertussen door Kolkie gesommeerd om Van Weeghel te gaan aflossen aan de vlag zodat hij zich kon melden bij de dug-out. Daar aangekomen ontvouwde Kolkie zijn meesterplan. De laatste paar minuten zouden de mannen zwaar op de aanval gaan spelen. Dit om de verdediging van Berkum is flink onder druk te zetten. Hij bracht daarom Van Weeghel, Vialli en zichzelf in en alle drie de mannen posteerden zich in de voorhoede. Bassie zou later verklaren dat hij het veld voelde kantelen en dat het net leek alsof hij ineens een paar millimeter de lucht in ging.
Berkum was even helemaal van slag door deze meesterzet en de mannen speelden zich volledig onder de druk uit en zetten daarentegen Berkum vast op eigen helft.
Na een snelle aanval over rechts werd de bal door Ruben laag en hard voor de goal gegooid. Van Weeghel herinnerde zich de woorden van Buurman dat je bij zulke ballen eigenlijk er alleen maar tegen aan hoeft te lopen. En het onwaarschijnlijke gebeurde want de bal caramboleerde inderdaad via de binnenkant van de paal binnen. Zo betaalde het plan zich uit en bracht hij de stand op 1-0.
De mannen waren niet van plan het hierbij te laten en gingen vol door. Marco zag Vialli op de rand zestien staan en met een bekeken pass speelde hij hem de bal in. Vialli leek de bal wel aan een touwtje te hebben want wat de Berkummers ook probeerden, ze kregen hem niet van de bal af. Uiteindelijk zag hij een gaatje en met een puntertje mikte hij de bal langs de keeper en zo stond het ineens 2-0.
Was dit dan alles hoor ik u denken. Nee hoor want in de blessuretijd werd het zelfs nog mooier. Nadat Vialli wederom in het strafschopgebied aan het draaien en kappen was, waren de laatste man en voorstopper van Berkum het zat. Met vereende krachten wisten ze hem tegen het gras te werken. Bjorn K kon hier niets anders voor doen dan fluiten en een strafschop toe te kennen.
Bassie stiefelde hierop het hele veld over een eiste de bal op. Hij vertelde de Zwolse doelman nog even in welke hoek hij de bal zou schieten. Met een korte aanloop schoot hij de bal beheerst inderdaad in de gemelde hoek. Zo kwam de stand op 3-0 en direct daarna vond Bjorn K het wel mooi geweest.
Zo begonnen de mannen de bekercampagne met een overwinning.
Gelukkig zijn er nog 2 wedstrijden te gaan om de eerste doelstelling van het seizoen te halen.
Eerstvolgende wedstrijd hiervoor was de week erop tegen wederom een oude bekende, namelijk HTC 4.
Hierover meer in een volgend verslag.