Op de 2 e zaterdag van mei mochten de mannen van het 6 e thuis aantreden tegen HTC 5.
En waar het aan lag was niet helemaal duidelijk maar bij een aantal spelers was de spanning toch
merkbaar. Broens en JP waren om 7:15 al opgestaan en liepen om 8:30 al op een sportpark rond op
zoek naar punten. Buurman, die deze zaterdag jarig was, had zich een feestcoupe aan laten meten.
Langs deze weg nogmaals van harte Buurman. En Paulus had de hele nacht ook al slecht geslapen.
Zoals bekend is hij een zeer betrokken teamspeler en hij had het erg met Klasie te doen. Klasie zou
zijn acte de préséance geven op de Alp D’Huzes maar zoals u heeft kunnen lezen is hij in een vorige
wedstrijd geblesseerd geraakt en dit heeft uiteraard invloed op de voorbereiding. Paulus besloot
daarom als back-up bereid te willen zijn en had zijn racefiets uit de schuur gepakt om een stuk te
gaan fietsen. Echter in de buurt van Hattem zijn de bergen wat schaars dus al fietsend was hij steeds
verder afgedwaald. Toen hij na de Knobbel, De posbank en uiteindelijk De Cauberg genoeg
hoogtemeters had gemaakt, bleek hij niet meer voldoende tijd te hebben om op tijd terug te zijn in
Hattem. Kolkie, die op de hoogte was van Paulus zijn plan, had dit al wel zien aankomen en had
daarom Karel bereid gevonden om de gelederen van het 6 e te komen verstreken. Ook was Sjoerd
weer bereid gevonden om te mannen te ondersteunen. Hiervoor dank.
Eitje mocht in het zonnetjes nog even nadenken over de opstelling terwijl de mannen de kleedkamer
opzochten. Niet veel later was Eitje eruit en mochten de volgende mannen de zeperd van vorige
week proberen te doen vergeten.
Bassie op doel met in de verdediging Maxie, Broens, Karel en JP. Op het middenveld mochten Vlo,
Suiker en Eitje het spel gaan verdelen en voor de doelpunten moest gezorgd worden door Buurman,
Sjoerd en Thijmen.
Daar waar de mannen meestal een korte intensieve warming up uitvoeren werd nu, onder impuls
van Karel, dit gewijzigd in een langere warming up waardoor de mannen goed opgewarmd aan de
wedstrijd zouden kunnen beginnen. Gezien de temperatuur was dit niet echt nodig maar goed, de
mannen zijn de beroerdste niet dus zo stonden de mannen al ruimschoots voor de aftrap op het veld.
Bjorn K wist niet wat hem overkwam toen hij zich stipt om 1 voor drie op het veld melde. Normaal
gesproken wordt hij dan nog links en rechts ingehaald door de laatste mannen maar nu stonden er al
22 spelers op hem te wachten.
Hij besloot dan ook maar snel om het spel op de wagen te brengen. Het was tenslotte dorstig weer
en hoe sneller hij de wedstrijd zou kunnen afsluiten, hoe sneller het terras bij de kantine kon worden
opgezocht. De kannetjes waren er dan nog wel niet, maar een paar groene rakkers zouden er ook wel
in gaan.
De toss werd gewonnen door HTC en zij besloten te blijven staan. Als gevolg daarvan moesten de
mannen nu al in de eerste helft richting de kantine voetballen. Zou dit een slecht voorteken blijken te
zijn of zou dit slechts bijgeloof blijken te zijn.
Buurman trapte na het eerste fluitsignaal af en zo begonnen de mannen aan de laatste
thuiswedstrijd van het seizoen. De mannen wilden zoals gezegd de zeperd van vorige week goed
maken en begonnen vol enthousiasme aan de wedstrijd. Met enthousiasme alleen win je echter geen
wedstrijden. Eén van de belangrijkste punten van het spelletje is weten wie je medespelers zijn en
wie de tegenstanders. Om dat extra makkelijk te maken heeft ieder elftal een ander kleur shirt aan.
Je zou dus denken dat het dus vrij makkelijk is maar het bleek voor de mannen van het zesde toch
knap lastig. Om de haverklap werd de bal verloren omdat deze zo bij een tegenstander in de voet
werd gespeeld. Ook Vlo overkwam dit. Vol ijver om zijn fout goed te maken achtervolgde hij zijn
tegenstander tot in het strafschopgebied. Met een ferme inspanning probeerde hij de bal te
veroveren maar het enige dat hij raakte was de middenvelder van HTC. Bjorn K kon niet veel anders
doen dan de bal op de stip te leggen, HTC wist hier wel raad mee en hoewel Bassie zijn hand nog
tegen de bal wist te krijgen kon Bjorn K de 0-1 in zijn boekje schrijven. En dat al na een paar
minuten.
Het leek alsof deze valste start alle hoop op een goed resultaat had laten verdampen want wat
volgde was een regelrecht rampkwartier. Wie dacht dat de vorige wedstrijd al het dieptepunt was
had het mis. De mannen wisten de kelder onder de ondergrens te vinden. De ene na de andere
aanval rolde op het doel van Bassie af en de mannen kwamen geen moment in hun spel.
De festivalganger van vorige week had blijkbaar nog steeds niet alle alcohol eruit want na dit
kwartiertje was hij helemaal dolgedraaid en hij besloot dan ook maar om zichtzelf te wisselen. Steef
die lekker in de schaduw op het bankje zat was zijn vervanger. Hij nam plaats in de voorhoede en
Sjoerd werd naar de verdediging gedirigeerd. Iedereen hield zijn adem in want zijn vorige invalbeurt
duurde ongeveer een halve minuut maar een weekje rust had wonderen gedaan.
Bjorn K duizelde het ondertussen ook want hij moest het ene na het andere doelpunt in zijn boekje
noteren. Hij besloot daarom bij een stand van 0-4 om een drinkpauze in te lasten.
De drinkpauze kwam de mannen goed uit want nu kon er overlegd worden hoe nu door te gaan.
Besloten werd om Karel iets meer door te laten schuiven zodat hij op het middenveld kon
ondersteunen en er verder maar het beste van te maken.
Deze tactiek leek te werken want de mannen kwamen beter in hun ritme en de paar toeschouwers
die niet bij het vlaggenschip aan het kijken waren zagen zowaar een paar goede aanvallen op het
doel van HTC afrollen.
Steef had zijn vizier echter nog niet scherp en wist een 1 op 1 situatie niet om te zetten in een
doelpunt en Karel, die blijkbaar ook van aanvallen houdt wist ook het net niet te vinden.
HTC was na de drinkpauze het ritme echter ook kwijt en zo werd de rust zonder verdere doelpunten
bereikt.
Eitje hoefde zijn hoofd over de wissels niet te breken in de pauze want Thijmen moest er vandoor. Hij
had nog een afspraak met een Soldaat van Oranje. Zijn vervanger was Wessie en zo kon Bjorn K na
een kwartier de wedstrijd weer in gang fluiten.
De mannen gingen verder waar ze in de eerste helft mee geëindigd waren en ze slaagden erin om
meermaals gevaarlijk voor het doel van HTC te komen.
Tot doelpunten leidde dit echter niet. Totdat Wessie zag dat er wel heel veel ruimte lag achter de
laatste man van HTC. Hij gebaarde Steef het op een lopen te zetten en lepelde de bal precies in zijn
loop. En ditmaal wist Steef het net wel te vinden. Met een fraaie boogbal over de uitstormende
doelman wist hij de 1-4 te noteren.
HTC was het even kwijt maar hoe de mannen het ook probeerden, een volgende treffer wilde maar
niet vallen. Buurman was ondertussen moegestreden en hij liet zich vervangen door JP.
Gezien de temperatuur besloot Bjorn K nogmaals tot een drinkpauze en waar deze in de eerste helft
de mannen van het zesde goed uitkwam, pakte deze nu echter helemaal verkeerd uit.
De kelder onder de ondergrens werd weer opgezocht. HTC wist niet wat er met de mannen aan de
hand was maar ze maakten er dankbaar gebruik van.
Bassie gaf later aan zich in een schiettent te hebben gewaand de laatste 20 minuten want het spel
speelde zich hoofdzakelijk af rond zijn doel. En hoewel hij zijn best deed moest hij toch nog 4 keer
vissen. Na de 1-8 vond Bjorn K het wel welletjes en floot hij voor de laatste keer.
Dit is toch wel een heel zuur einde aan het seizoen voor wat de thuiswedstrijden betreft.
Maar goed, gelukkig had het vlaggenschip de punten wel binnen weten te slepen en zo werd het toch
nog gezellig in de kantine (of op het terras voor de kantine zo u wilt).
Volgende week zaterdag wordt het seizoen 22-23 afgesloten met de uitwedstrijd naar kampioen
Nunspeet. De mannen kunnen dus nog één keer vol aan de bak.