sv Hatto Heim 6 – Kampen 3

Op de dag van de Thuiswerker stond voor de mannen de wedstrijd tegen Kampen 3 op de planning.
Plaats van handeling was het mooie Sportpark ’t Achterveen dus dat voelde voor de mannen
inderdaad als een thuiswerkdag. Vraag was alleen hoeveel mannen de weg zouden weten te vinden.
Zoals u al in voorgaande verslagen heeft kunnen lezen, is een groot deel van de selectie er de laatste
weken niet bij. Het zij door lichamelijk ongemak, werk of andere oorzaken. Als gevolg daarvan
hebben Kolkie en Eitje een weektaak aan het regelen van voldoende spelers. Zoals u kunt begrijpen is
dit niet iets waar ze op zitten te wachten. In de week voorafgaand aan de wedstrijd hadden ze dan
ook maar besloten om de knuppel in het welbekende hoenderhok te gooien. Wat wilden de mannen
nu eigenlijk want dit kon zo niet langer. Hier kwam toch wel uit naar voren dat de meeste mannen
niet de handdoek wilden werpen. En zo konden Kolkie en Eitje ineens beschikken over een man of
10. Dat dat niet voldoende is voor een wedstrijd klopt maar gezien de aanmeldingen in de
voorgaande weken was dit toch een hele vooruitgang.
Misschien dat het nieuws van donderdag een aantal mannen een positief zetje had gegeven. Zoals
bekend was een aantal weken geleden de wedstrijd tegen ESC 5 gestaakt omdat de Elburgers niet
verder wensten te spelen. Na een gedegen onderzoek van de KNVB werd ESC als schuldige
aangewezen. De stand op het moment van staken werd ook de eindstand en zo konden de mannen
een punt toevoegen aan hun imposante puntentotaal. Met andere woorden, het totaal behaalde
aantal punten werd ineens verdubbeld.
Via de welbekende lijntjes wisten Eitje en Kolkie nog een aantal spelers vast te leggen en zo kon er
dan toch zaterdag gevoetbald gaan worden.
Langs deze weg nogmaals dank aan Koen, Sjoerd, Glenn, Luca, Karel en Christian.
De oplettende lezer zal toch het gevoel hebben dat hij nog niet helemaal op de hoogte is van alle
wedstrijden van het zesde. Dat klopt helemaal. De wedstrijden tegen IJJV 6 en Go Ahead Kampen 5
hebben helaas geen verslagen opgeleverd. Het vertoonde spel was zo bedroevend dat die
wedstrijden net zo goed op papier afgedaan hadden kunnen worden. Uw verslaggever wilde u hier
verder niet mee vermoeien. Het leverde 2 kansloze nederlagen op. Maar dan bent u als trouwe lezer
weer volledig bijgepraat.
Zoals gebruikelijk bij wedstrijden van het zesde is de voorbereiding altijd een punt van aandacht. De
voorbereiding begon heel goed want Eitje had de hele opstelling en tactiek op 1 A-4’tje samengevat.
Hij stuurde de volgende 11 de wei in om te starten tegen Kampen: Esmer op doel, achterin Sjoerd,
Karel, Broens en Koen. Op het middenveld Eitje, Christian en Ruben en voorin Thijmen, Luca en
Schimonsky.
Maar hier stokte de goede voorbereiding want toen de mannen naar het veld wilden gaan voor de
warming up bleken ze toch wat te missen. De dienstploeg was afwezig dus was het meest
noodzakelijke materiaal, zijnde ballen, vlaggen en bidons niet aanwezig. Gelukkig kunnen de mannen
snel schakelen als het moet, dus met vereende krachten werden alle zaken opgespoord. Nadat JP de
ballen nog van extra lucht had voorzien kon dan toch veld 2 worden opgezocht.
Daar stond Kevin B. hen al op te wachten. Hij had er namelijk zin in. Terwijl de mannen nog bij het
eerste stonden te kijken, was hij al omgekleed en wel gesignaleerd op het sportpark. Onder de indruk
van dit fanatisme besloten de mannen de warming up dan maar wat in te korten zodat we wedstrijd
snel begonnen kon worden.
Invalaanvoerder Schimonsky won de toss maar daar was hij zo door van slag dat hij direct de wijze
woorden van Paulus vergat dat de mannen altijd in de 2 e helft naar de kantine wensen te spelen. Hij
koos voor de aftrap maar gelukkig wilde Kampen blijven staan zodat dit toch goed afliep.
Na het fluitsignaal van Kevin B. trapte Thijmen de wedstrijd in gang. Het was goed te zien dat de
mannen in deze opstelling nog niet vaak met elkaar gespeeld hadden. Tel daarbij de, helaas niet al te

beste, conditie van het veld (zelfs de Kampenaren maakten hier melding van) en het eerste deel van
de wedstrijd was duidelijk voor de Kampenaren.
Ballen werden niet goed of te zacht ingespeeld. Crosspasses vlogen links en rechts het veld uit en
duels gingen veelal verloren.
Maar waar het spel dan misschien niet best was, was er met de inzet en vechtlust niets mis. Vol
overgave werd er gestreden.
Kampen kwam er echter een paar keer gevaarlijk door maar elke keer wisten de mannen met
vereende krachten het gevaar onschadelijk te maken. En mocht dit niet lukken dan stond Esmer op
de goede plek. Toch was het Kampen dat na ruim 20 minuten op voorsprong kwam. Een diepe bal
werd door de Kamper spits gecontroleerd en hij wist de uitkomende Esmer te passeren waarna hij de
bal in het lege doel schoof.
Kevin B. had echter geconstateerd dat hij bij het controleren zijn arm had gebruikt en hij keurde het
doelpunt daarom af.
Nadat de mannen op de manier het eerste deel van de wedstrijd waren doorgekomen, kwamen ze
beter in hun spel. Langzaamaan kwamen ze zelf ook aan aanvallen toe. Het duurde dan ook niet lang
of de eerste kansen dienen zich aan. Echter Ruben wist een voorzet van Schimonsky niet binnen te
schieten en ook een aanval over vele schijven kon door Eitje niet worden gepromoveerd tot
doelpunt.
Na 45 minuten floot Kevin B. voor de rust en werd te kleedkamer opgezocht voor een warm bakkie
thee van tante Rikie en Marja.
Eitje wisselde Koen, Sjoerd en Eitje voor Dennis, Glenn en Vialli. Hij hield JP, Bassie en Paddy nog
even achter de hand als jokers.
Zo kon niet veel later Kevin B. de 2 e helft laten beginnen.
En de Kampenaren lieten er geen twijfel over bestaand dat ze met 3 punten naar huis wilden gaan.
Ze waren er maar wat trots op dat ze vorige weer gelijk hadden gespeeld bij de nummer 2 en dat
wilden ze toch geen vervolg geven door een gelijkspel bij de nummer laatst.
Ze zetten de mannen dan ook flink onder druk en die kwamen er dan ook steeds minder uit. Het
middenveld kon het niet meer aanlopen waardoor de ruimtes steeds groter werden. Na afloop van
de wedstrijd bleek dat Schimonsky juist deze week had besloten om aan zijn conditie te gaan werken
en hij was aan het hardlopen geslagen. De ruim 2,5 kilometer had er blijkbaar flink ingehakt. Maar als
het goed is kunnen de mannen, als Schimonsky een vervolg geeft aan dit welliswaar verlate goede
voornemen, hier in de rest van het seizoen nog plezier aan beleven. Want dan kan hij als echte Box-
to-Box speler het hele veld bestrijken.
Het was dus ook niet heel verrassend dat Kampen op 0-1 kwam. Hier hadden ze echter wel de hulp
van de mannen bij nodig. Na een diepe bal op de linksbuiten van Kampen legde deze Glenn in de
luren. En binnen de bekende lijnen zocht hij gewillig het gras op. Hoewel Glenn aangaf niets gedaan
te hebben, legde Kevin B. de bal op de stip en dit cadeautje werd dankbaar uitgepakt. Esmer was
kansloos en zo keken de mannen tegen een achterstand aan.
Eitje greep daarop in en bracht Bassie, Paddy en JP om het tij te keren. De gewisselde Thijmen was
het hier niet mee eens en na enige discussie bleek dat hij toeschouwers langs de lijn het staan.
Daarop mocht hij het veld weer in voor Ruben zodat zoonlief hem zou kunnen zien schitteren. Het
was echter niet Thijmen die ging schitteren maar JP.
Waar JP normaal achterin zijn kunsten vertoond had Eitje hem nu naar rechtsbuiten gedirigeerd. En
dat deed hij zeer verdienstelijk. Na een aanval belande de bal voor zijn voeten en vanaf dat moment
leek het net of alles in slowmotion ging. Navraag bij de atoomklok in Frankfurt leverde op dat dit
fenomeen wereldwijd gevoeld werd want de klok vertoonde om 16:21 een onverklaarbaar verschil.
Nooit geweten dat Mister Anderson uit The Matrixx eigenlijk JP heet. Terwijl iedereen in slowmotion
reageerde had JP al lang gezien dat de keeper niet goed stond en dat hij met een boogbal de bal
precies in de kruising kon plaatsen. En zo bedacht zo gedaan. Toen de tijd weer normaal verliep had

JP zijn wonderbal als geschoten en zo stond 22 man in het veld en alle toeschouwers naast het veld
vol verwondering te kijken naar wat ze nu ineens zagen. Vol ongeloof zagen ze hoe JP de bal ineens
in de kruising legde. Na het doelpunt barste er dan ook een orkaan van geluid los want zo’n actie
was de laatste jaren niet meer voorgekomen bij de mannen. En al helemaal niet door JP.
Het geluid was zo hard dat zelfs te toeschouwers bij veld 1 zich afvroegen wat er toch aan de hand
was op veld 2.
Aangezien die wedstrijd allang gespeeld was haasten drommen met toeschouwers zich daarom naar
veld 2. Daar aangekomen zagen zij alleen nog een juichende JP staan. Als een soort Kolos van Rhodos
nam hij alle felicitaties van zijn ploeggenoten in ontvangst.
Graag wilden de mannen een goed vervolg geven aan dit kunststuk van JP. Echter waren ze zo van
slag dan het voetbal er niet beter op werd.
Een foutief uitgevoerde corner resulteerde in een razendsnelle counter. Karel en Esmer stonden
ineens tegenover een overmacht aan Kamperen en dit betekende 1-2.
En toen even later Paddy omvergeschoffeld werd maar dit niet bestraft werd, viel ook nog de 1-3.
Niet veel later floot Keven B. voor de laatste keer en kon de kantine opgezocht worden.
U snapt dat het daar nog lang onrustig was want JP moest zijn actie nog meermaals in geuren en
kleuren vertellen.
Uiteindelijk werd het zo laat dat hij samen met Addie het licht uitdeed en voldaan huiswaarts fietste.
Volgende week zijn de mannen vrij.
30 maart staat hun volgende wedstrijd op de planning. Ze mogen dan uit naar IJVV 7. We zijn
benieuwd of JP dan weer zo’n wereldactie in petto heeft.
Tot die tijd heeft hij 2 weken om te genieten.