Op zaterdag 10 september stond de eerste thuiswedstrijd voor de mannen van het zesde op het programma. Ze mochten aantreden tegen het tweede elftal van Zalk.
Eitje had de aanwezigheidsmeter nauwkeurig bestudeerd en besloten dat er nog wel wat versterking gebruikt kon worden. Jan en Marc werden bereid gevonden om de gelederen te komen versterken. En zoals u weet is Eitje een soort van Hans Klok want hij toverde ook nog ineens Matthieu van Erven, ook wel bekend als “de trappenkoning van Hattem” uit zijn hoge hoed. Dat hij drie jaar niet had gevoetbald was hem niet aan te zien. Alleen het drie jaar oude gras aan zijn voetbalschoenen verraadde dat hij er toch wel even tussenuit was geweest.
Voordat de wedstrijd kon worden aangevangen moest er echter nog een klein probleem opgelost worden. Het scheidsrechterskorps had blijkbaar besloten dat deze zaterdagmiddag niet gefloten hoefde te worden. Uiteindelijk werd dit probleem opgelost doordat Stefan de fluit ter hand nam.
Zo kon er dan toch nog tijdig afgetrapt worden.
Blijkbaar had de zoektocht naar een scheidsrechter dan mannen toch uit hun concentratie gehaald want binnen de minuut wist de Zalker spits Jan te passeren. De eerste inzet wist hij nog te pareren maar in de rebound was hij kansloos. Volgens Jan lag dit vooral aan zijn kousen. Zoals u weet heeft Jan iets meer ontwikkelde kuitspieren dan Henkie of Merchandiser. Hij was dan ook eerst al een kwartier bezig geweest om zijn kousen aan te krijgen en daarna had hij het idee dat hij zijn voeten niet meer voelde. Pas toen de kousen zich goed hadden gevormd naar Jans machtige kuiten kon hij zijn ware keeperskunsten gaan vertonen.
De vroege achterstand had één voordeel. Er waren nog ruim 89 minuten om er wat aan te doen.
De mannen begonnen de bal lekker rond te spelen maar het bleef opletten op de uitbraken van Zalk. Ze hadden flink wat snelheid voorin en de verdediging moest dan ook menig sprintje trekken om de gaten te dichten. JP werd hier tureluurs van en ging er daarom af en toe maar even bij zitten. Volgens hem kwam dat door de paar regendruppels die net voor de wedstrijd waren gevallen en hadden gezorgd voor een glad veld. Aangezien hij de enige was die hier last van had, trekt uw verslaggever deze uitleg ernstig in twijfel.
Halverwege de eerste helft wist Marc met een flinke inspanning een bal te blokken die een Zalker middenvelder naar voren wilde schieten. De bal vloog hierdoor niet over de laatste linie van Hatto Heim maar plofte achter de Zalker laatste man. Buurman zag zijn kans schoon een pikte de bal op en hij maakte alleen voor de keeper geen fout en schoof beheerst de 1-1 binnen.
Toch zou deze stand niet blijven staan tot de rust. Broens, die bij afwezigheid van Paulus, nu de lijnen uitzette achterin, had een mooie opening in gedachte dwars over de akker. Hij was echter vergeten dat de Hatto Heimers vandaag in een blauw tenue speelden en Zalk in geel. De spits pakte dit geschenk dan ook dankbaar uit en wist Jan voor de tweede keer te passeren.
Stefan liet nog even doorspelen voordat hij besloot om voor de rust te fluiten.
Veel te wisselen in de rust viel er niet. Stefan gaf de fluit door een Thijmen en Eitje, die ook al zijn kunsten bij het zevende had vertoond, maakte ruimte voor Suikert.
En zo kon Thijmen de tweede helft in gang fluiten.
De tweede helft begon zoals de eerste was geëindigd. Het zesde probeerde met tikkie-takkie voetbal het doel van Zalk te bereiken en Zalk probeerde met lange ballen hun snelle voorhoede te bereiken. En na een minuut of tien lukte dit ook. De Zalker rechtsbuiten mocht alleen op Jan af en hoe breed Jan zich ook maakte, het was niet genoeg. Zo kwam de stand op 1-3 en leek het wel gespeeld. Leek want vooral Klasie vond dit toch iets te gortig. Hij had al een paar keer gezien dat de Zalker doelman soms wat moeite had met hoge ballen en besloot dat dan maar eens gebruik van te maken. Klasie had al een aantal hoekschoppen genomen en bij elke hoekschop werd het vizier iets scherper gezet. En toen het vizier scherp was, was er voor de doelman geen houden meer aan. Eerst draaide Klasie een hoekschop ineens binnen bij de tweede paal en slechts een paar minuten later schoot hij vanaf rand 16 de bal onhoudbaar in de rechterkruising. De doelman heeft deze bal waarschijnlijk niet eens gezien maar alleen gehoord. Zo stond het ineens 3-3 en kon de wedstrijd weer alle kanten op.
Buurman was ondertussen gewisseld en Matthieu was voor hem in het veld gekomen.
Hij had de batterijen goed vol want hij liep weer als vanouds over het veld te rennen. De Zalker verdediging wist niet hoe ze het hadden. Buurman had ze eerst al afgemat en nu kregen ze dit. En als Matthieu al niet naar voren sprintte dan was het wel Maxie op zijn RB18’s die langs de lijn naar voren racete.
De toeschouwers gingen er eens goed voor zitten want dat er nog doelpunten gingen vallen was voor iedereen wel duidelijk. En ze hadden gelijk.
Marc zag wat ruimte achter de verdediging van Zalk en gooide de bal diep. Iedereen dacht dat de bal te diep was en dat deze voor de doelman zou zijn. Maar Matthieu dacht hier anders over en hij gooide er een flinke sprint uit en hij wist zijn voet net eerder tegen de bal te krijgen dan de keeper. Zo rolde de 4-3 in het net en langzaam sloeg de vertwijfeling toe bij Zalk. Hoe kon het dat ze een comfortabel voorsprong zo weggaven.
De mannen van het zesde waren nu echt warm gedraaid en het balletje ging rond alsof het een lieve lust was. Na een aanval over vele schijven wist Klasie Marc te bereiken en hij wist de 5-3 binnen te schieten. Het publiek stond op de banken te springen van enthousiasme. Het seizoen in nog lang maar deze goal dingt nu al mee naar de aanval van het jaar.
Niet veel later volgde de volgende domper voor Zalk. Een afgeslagen aanval leidde tot een ingooi bij de hoekvlag. Maxie besloot, bij afwezigheid van Bassie, dat hij deze voor de goal wilde slingeren. Hij kwam echter niet zo ver maar gelukkig stond Matthieu op de goede plek. Matthieu houdt niet zo van kopen dus verlengde het de bal maar met zijn hak. En wie stond daar voor de goal. Het was de derde Van Erven en deze kans was voor Stefan niet te missen. Rustig werkte hij de 6-3 binnen.
De Zalkers waren er ondertussen wel klaar mee en ook de Hatto heimers vonden het wel mooi geweest. Maar dat was buiten Matthieu gerekend. Hij had er nog wel zin in en besloot nog maar eens diep te gaan. Vlo zag hem vertrekken en wist de bal perfect in zijn loop te leggen. De keeper kansloos latend ronde hij deze aanval af en zo kon Thijmen de 7-3 noteren.
Niet veel later floot Thijmen af en was de eerste overwinning van de mannen een feit. Dit werd nog lang gevierd in de kantine. Het schijnt dat Eitje ondertussen de contract onderhandelingen met Matthieu is gestart. De transferperiode is gesloten maar aangezien Matthieu transfervrij is levert dit geen problemen op. We wachten de ontwikkelingen af.
Volgende week mogen de mannen hun kunsten bij de Noord Veluwe Boys vertonen.
Kunnen zij een goed vervolg geven aan deze wedstrijd? We gaan het zien.