sv Hatto-Heim 7 - DOS Kampen 5

Gelukkig kwam alles goed en werd het zevende uitgebreid met luxe helpers Rakker, Kuntien en Andy (u weet wel, die alom gelouterde quizmaster van de supportersclub). Naast het vervolmaken van de selectie, werd er dus ook nog een flinke kwaliteitsimpuls gegeven. Daar zou DOS niet veel later flink de dupe van worden.

 

Maar voor ik daaraan toekom wil ik u nog meenemen in de wondere wereld van de voetbaltas. En dan met name de voetbaltas in het bezit van de familie Eilander. Het zit namelijk zo, er was blijkbaar een dingetje met scheenbeschermers deze donderdag. Het begon met de Buurman die maar één scheenbeschermer bleek te hebben. Eitje hoorde dit en begon wat in zijn tas te rommelen. Hij husselde nog een keer en toverde net alsof het niet was een bijpassende scheenbeschermer uit de tas. Maar daar bleef het niet bij, want Martin kwam tot de conclusie dat hij ook maar één scheenbeschermer bij zich had. Dus Eitje weer stoïcijns rommelen in de tas en ja hoor, daar kwam pardoes weer een bijpassende scheenbeschermer uit de tas. Andy keek zijn ogen uit. Als quizmaster heeft hij al het nodige meegemaakt natuurlijk, maar dit ging zijn pet te boven. Hiermee was het wonder echter nog niet klaar, want ook Willy concludeerde dat hij één scheenbeschermer miste. Eitje weer rommelen in de tas, maar ditmaal leek het op een teleurstelling uit te draaien. Maar één blik naar Kuntien was genoeg om hem te mobiliseren. Dus ook Kuntien begon door te tas te husselen en u raadt het al ook hij toverde een bijpassende scheenbeschermer uit de tas. Andy en Paulus lagen nu helemaal onder de bank en toen moest het spektakelstuk nog beginnen.

 

Op het veld aangekomen zag Broens de bui alweer hangen. De tegenstander was weer flink wat jaartjes jonger dan de meeste spelers van het zevende. Dat zou nog weleens een zware klus kunnen worden. Zijn stemming sloeg echter binnen een minuut na het eerste fluitsignaal van Björn K. volledig om. Rakker bracht de bal aan het rollen en die ging via Eitje naar Paulus en van Paulus naar Henkie. Henkie zag vervolgens Bassie vrijstaan en aangezien die laatste nogal voorwaarts ingesteld is speelde hij de bal in één keer met een boogje door naar voren. Daar stond Andy klaar om de bal in ontvangst te nemen en met een onnavolgbare aanname stuurde hij zijn tegenstander het bos in en lanceerde zichzelf. Bij de achterlijn aangekomen zag hij Rakker al klaar staan en die kon de bal op maat op zijn dooie gemak simpel achter de keeper schuiven. DOS had nog geen bal geraakt of het zevende stond al op voorsprong. De vergelijking met de start van de WK finale van ‘74  was geenszins vreemd.

Zeker het eerste half uur was Hatto Heim heer en meester. DOS werd van het kastje naar de muur gestuurd en de gasten wist niet hoe ze het hadden.

Er waren steeds zoveel lopende mensen, dat er steeds vier of vijf afspeel mogelijkheden waren. DOS liep het niet aan en kon maar geen antwoord vinden op het aanvalslustige spel van de geelblauwen.

De ene aanval was nog mooier dan de andere en dat resulteerde voor rust al in een 4-0 voorsprong. Dat was een weelde waar het zevende al lang niet meer van had kunnen genieten.

De thee smaakte opperbest en de sfeer zat er uiteraard goed in.

In de rust werden een paar wisselingen doorgevoerd en ook aan de zijde van de tegenstander was het een en ander gewijzigd.

 

Het zevende dacht dat het verzet van DOS wel gebroken zou zijn en had zich al ingesteld op een zomeravond wedstrijd. De gasten hadden echter geen zin om hieraan mee te werken en wilden zich duidelijk revancheren voor de eerste helft waarin het niet liep voor ze.

Er stond direct flinke druk op de verdediging van Hatto Heim, maar de mannen bleven uiteraard rustig opbouwen en probeerde zo onder de druk uit te komen. Meestal lukte dat, maar een enkele keer ging  dat toch iets minder. Bij het tegendruk geven werd er net iets verkeerd ingestapt waardoor DOS er doorheen kon komen. Een puike voorzet belandde bij de eerste paal op het hoofd van de handige en rappe spits en deze knikte hem snoeihard binnen. Henkie probeerde er nog bij te komen, maar dat was tegen beter weten in.

In deze fase had het zevende het even wat lastiger. Vanwege de wisselingen was het weer zoeken naar de schwung van de eerste helft. Zeker toen Andy er vanaf werd gehaald rook DOS zijn kans, want hij was een ware kwelgeest gebleken voor de kampenaren. DOS verhoogde de druk nog wat en daar hadden de geelblauwen de handen bij tijd en wijle vol aan.

Suiker moest hierdoor wat meer lopen en als er iets is waar hij een hekel aan heeft is het wel lopen, zonder bal welteverstaan. Met bal vindt hij het geen probleem.

Suiker richtte zijn handen naar de hemel en vroeg zich zichtbaar af wat hij hier toch mee aan moest. Komende zaterdag staat er immers alweer een wedstrijd op het programma en hij moet op de vrijdag ook nog als een koning in de hoogwerker klimmen. Hij kreeg een grijns om de mond ten teken dat hij een ingeving had gekregen.

Tot Andy’s verbazing werd hij weer binnen de lijnen gedirigeerd en Suiker nam voldaan plaats op de bank. Andy is een snelle denker zoals dat heet en voordat de tegenstanders überhaupt in de gaten hadden dat hij weer binnen de lijnen stond was hij alweer onderweg naar voren. Rakker bediende hem op uitstekende wijze en Andy kende geen mededogen voor de keeper.

Hierdoor knakte er iets bij de tegenstander en was het verzet dan eindelijk definitief gebroken.

Thijmen wilde ook graag delen in het doelsaldo en na twee mogelijkheden te hebben gemist was het voor hem uiteindelijk toch driemaal scheepsrecht. Zo pikte ook hij weer zijn doelpunt mee.

De laatste geelblauwe treffer kwam op naam van Ono. Een strakke corner van Thijmen belandde net voorbij de tweede paal en leek achter te vallen. Maar Ono had er goed het oog in en net voordat de bal uit zou gaan gaf hij een lepe knik met het hoofd waardoor deze bij de tweede paal binnen viel.

DOS richtte zich nog een keer op en wist vanuit een corner nog een tweede maal te scoren. Zo eindigde de zeer sportieve wedstrijd in een klinkende 7-2 overwinning voor het zevende. Een mooie opsteker zo na de meivakantie.

Vooral het vertoonde spel gaf reden tot een gezellig samen zijn in de kleedkamer, maar de focus ging al snel weer richting de zaterdag wanneer de rollen omgedraaid zullen zijn. DOS is dan gastheer en de geelblauwen gast.

Helaas moeten ze het dan stellen zonder de uitmuntende Kuntien, de onnavolgbare Andy en de geslepen Rakker spelen, maar gelukkig herbergt de selectie van het zevende ook zat talenten dus alle kans om er een goede wedstrijd van te maken.