• Op de derde zaterdag van januari stond voor de mannen van het zevende de eerste wedstrijd van
    2025 op het programma. De tegenstander van vandaag was Hierden. Dit was voor de mannen een
    onbekende tegenstander maar een blik op de ranglijst maakte al snel duidelijk dat ze hun borst
    konden natmaken. De Hierdenaren staan gedeeld 1 e maar wat nog veel meer indruk maakte was het
    feit dat ze na 9 wedstrijden nog maar 5 tegendoelpunten hadden geïncasseerd en er al 34 zelf
    hadden gemaakt. Dat dit een zware dobber ging worden was dus op voorhand al wel duidelijk.
    De mannen hebben in de eerste seizoenshelft veel uitwedstrijden hadden gehad of thuiswedstrijden
    bij buurtverenigingen gespeeld zodat dit pas de 2 e echte thuiswedstrijd was die ze op hun eigen
    mooie sportpark mochten spelen. Dat was toch wel een fijne verrassing nadat de voorzitter tijdens
    zijn nieuwjaarspeech de (lagere) senioren al had voorbereid op weinig thuiswedstrijden, gezien de
    gesteldheid van de velden 2 en 3 nog steeds niet optimaal is zullen we maar zegen.
    Maar omdat er op deze zaterdag ruimte was, waren de mannen ingepland als hoofdact op het
    hoofdveld. Om het eerste niet te veel in het vaarwater te zitten qua publiek had de veldcoördinator
    echter besloten de wedstrijd al om half 1 te laten starten. Dit met de gedachte dat de mensen dan
    eerst nog even de mannen konden aanmoedigen voordat ze naar Hellendoorn zouden vertrekken.
    Dit was wel even schakelen voor de mannen aangezien ze, als de gewoontedieren die ze zijn, altijd
    om 3 uur hun wedstrijden thuis hebben. Ze konden zich echter wel vinden in de achterliggende
    clubgedachte dus alzo gebeurde. Zelfs het jeugdige deel van de mannen, die normaal op
    vrijdagavond het wat later (of vroeger zo u wilt) maakt besloten het nu niet al te bont te maken
    zodat ze fris en fruitig op zaterdag konden spelen.
    En fris was het die zaterdag. De mist, die al dagen als een deken over het sportpark lag, was niet
    geweken en zorgde voor een koude voetbalmiddag. Ondanks weerberichten die mogelijk een straal
    zonneschijn voorspeld hadden. Er was nog enige spanning of iedereen de weg naar het sportpark kon
    vinden ondanks de mist maar dat bleek geen probleem. Esmer, die nog wel eens moeite heeft met
    het vinden de weg, was er deze zaterdag namelijk helaas niet bij. Evenals onder andere Daan, Dennis,
    Thijmpie, Schimonsky en Kolkie. Maar de overige mannen waren allemaal present.
    Dit zadelde Eitje met een ongekend luxe probleem op. Want nu beschikte hij ineens over een selectie
    van wel 17 spelers waarvan hij er eigenlijk maar 2 direct een basisplek kon toezeggen. Thomas op
    doel en Van Weeghel aan de vlag. Maar hoe moest hij de rest van deze puzzel nu leggen. Terwijl de
    rest van de mannen zich naar de kleedkamer begaf, bleef Eitje moeilijk kijkend achter in de kantine.
    Zelfs de aanwezigheid van dochterlief kon hem niet inspireren. Van Weeghel besloot daarop Eitje
    dan maar te helpen met zijn vraagstuk want 2 weten tenslotte meer dan 1. Grootste probleem was
    de verhouding verdedigers in de selectie. Deze bedroeg wel een man of 7 maar Eitje kon er vanwege
    de tactiek maar 4 opstellen. Na enig gepuzzel werd besloten dat Martin, Paulus, Broens en JP zouden
    gaan beginnen en dat Paddy, Bassie en Robin op de bank zouden plaatsnemen. Het middenveld werd
    in de handen van Ruben, Scooter en Quinten gelegd met Eitje als wissel en voorin werd Vialli als
    aanspeelpunt geposteerd. Hieromheen zouden dan de Buurman en Steef cirkelen als afmakers
    terwijl Dylan als reserve achter de hand werd gehouden. Het was hierbij wel de vraag hoelang de
    voorhoede het zou uithouden. Op Vialli na was dit voor allemaal weer hun eerste wedstrijd na
    blessureleed. En dat doet rare dingen met je tijdsbesef bleek. Want Steef was heel blij dat hij na 5
    lange maanden weer op het veld stond. Toen Paddy hem daarop vreemd aankeek en droog
    mededeelde dat 5 maanden geleden de competitie nog niet eens begonnen was, bleek het slechts 2
    maanden te zijn geweest. Maar Steef bleef volhouden dat het toch echt als 5 maanden aangevoeld
    had. Paddy besloot daarop dat hij hier maar niet verder op moest ingaan en gaf Steef maar gelijk.
    Terwijl iedereen al was omgekleed en zich naar het veld begeven had, bleef Thomas achter in de
    kleedkamer. Hij bleek problemen te hebben met zijn keepershandschoenen. Koude zorgt ervoor dat
    zaken krimpen en dat was blijkbaar ook met zijn keepershandschoenen gebeurd. Want wat hij ook
    probeerde, hij kreeg ze niet aan. Toen hij daarop zijn reservehandschoenen probeerde, bleek dat stel
    hetzelfde euvel te hebben. Uiteindelijk kreeg hij, in vereende krachten met Van Weeghel zijn handen
    eindelijk in de handschoenen en kon hij ook naar het veld vertrekken.

    Bjorn K was na maanden van blessureleed ook weer fit en stond daar al te trappelen om de wedstrijd
    te laten beginnen. Het kan ook zijn dat de getrappel een manier was om warm te blijven.
    Na een korte warming-up was het tijd om dan te gaan beginnen. Paulus verloor de toss maar omdat
    Hierden besloot af te trappen kon hij toch nog van speelhelft wisselen. Bijgeloof technisch voetbalt
    hij altijd beter als hij in de 2 e helft naar de kantine kan kijken.
    Toen iedereen weer stond opgesteld, kon Bjorn K dan stipt om half 1 de wedstrijd laten beginnen.
    De mannen begonnen vol overtuiging aan de wedstrijd maar al snel bleek dat de winterstop hier en
    daar de scherpte wat had verminderd. En een aantal mannen bleek, in plaats van voetbalschoenen,
    ijsklompen aangedaan te hebben. En op deze klompen is het lastig ballen aannemen.
    Het aanvalsspel kwam dan ook niet echt uit de verf. Veel aanvallen stranden al vroeg doordat ballen
    niet goed werden aangenomen. En zoals verwacht bleken de Hierdenaren ook een goed ingespeeld
    elftal te zijn. Terwijl ze het achterin dichthielden loerden ze op de omschakeling. Want ze hadden
    voorin een aantal stevige handenbinders lopen waar de verdediging het flink mee te stellen had.
    Vialli deed zijn best in de punt om ballen vast te houden en dan Steef of Buurman te bereiken maar
    vaak stranden deze pogingen zonder gevaar te stichten. Na een kwartier leek Buurman met een
    puntgave voorzet Hennie te bereiken maar deze kwam net een pas te kort om de bal binnen te
    kunnen lopen. Na deze actie moest de Buurman zich laten vervangen want waar je een biljartbal wel
    met de punt moet spelen, kun je een voetbal beter met de wreef trappen. Zijn enkel en knie gaven
    de Buurman dan ook aan dat ze zijn puntertje dan ook iets minder gewaardeerd hadden en dat het
    beter was om te stoppen. Zou mocht Dylan al vroeg zijn opwachting maken.
    En dat was het moment waarop Hierden toesloeg. Door de wissel was er bij een aantal mannen even
    iets minder concentratie. Balverlies op het middenveld zorgde ervoor dat Hierden met een steekbal
    de rechtsbuiten wegstuurde. En hoewel JP hem nog in zijn nek hijgde, wist deze beheerst de 0-1
    achter Thomas te schieten.
    En niet heel veel later herhaalde deze situatie zich waardoor de mannen tegen een 0-2 achterstand
    aankeken.
    De mannen lieten het er niet bij zitten en probeerden voor rust in ieder geval nog de
    aansluitingstreffer te maken. En toen Hennie binnen de beruchte lijnen naar de grond gewerkt werd,
    leek deze mogelijkheid zich aan te dienen. Bjorn K zag echter niets ongeoorloofds in de actie van de
    verdediger en floot dan ook niet.
    Niet veel later floot hij wel maar dan voor de rust.
    Daar aangekomen konden de mannen zich opwarmen met een kopje warme thee. Eitje besloot, in
    een poging het spelbeeld te kantelen, tot wat tactische omzettingen. Paulus werd naar de punt van
    de aanval gedirigeerd en achterin zou Paddy zijn plek innemen. Vialli ging daarop rechtsbuiten spelen
    terwijl Steef eraf ging. JP werd gewisseld voor Robin. Eitje kwam erin voor Hennie. Bassie werd als
    joker nog even achter de hand gehouden.
    Na een kwartier opwarmen werd daarop het veld weer opgezocht en floot Bjorn K de wedstrijd weer
    in gang.
    Het werd echter al snel duidelijk dat het er deze zaterdag niet inzat voor de mannen. De ijsklompen
    waren in de rust niet ontdooid en het spelbeeld bleef dan ook gelijk aan de eerste helft. Een Hatto
    Heim dat het probeerde maar nauwelijks gevaarlijk werd en een Hierden dat loerde op de fouten van
    Hatto Heim om er dan pijlsnel uit te komen. En deze tactiek bleek dodelijk effectief. Want bijna elk
    tegendoelpunt deze middag ontstond door eigen balverlies. Zou verdwenen uiteindelijk ook de 0-3,
    0-4 en 0-5 achter Thomas. Bassie had in de tussentijd nog geprobeerd het middelveld te versterken
    door zich voor Quinten in te brengen en Steef was er nog weer ingekomen voor Vialli. Het beeld
    werd echter niet anders. Dat de stand niet nog grotere vormen aannam was te danken aan Thomas
    en de zelfzuchtigheid van de aanvallers van Hierden. In diverse 1 op 1 situaties wist Thomas zich tot
    winnaar uit te roepen.

    Paulus, die vanuit de voorhoede het geploeter gadesloeg besloot bij wederom een uitbraak dan maar
    zelf te proberen de Hierdense aanval te onderbreken. Met een machtige sprint waar Usain Bolt trots
    op zou zijn geweest achterhaalde hij de spits van Hierden en ontfutselde hem de bal. Om er daarna
    met ontzetting achter te komen dat Van Weeghel de aanval al had afgevlagd wegens buitenspel
    maar dat was hem even ontgaan.
    Gezien de stand vond Hierden het ook wel prima en zakte het niveau naar een zesde klasse waardig
    spelbeeld. De mannen kregen eindelijk wat meer grip en begonnen de bal rond te tikken. En
    uiteindelijk legde de mee opgekomen Paddy de bal panklaar neer voor Steef. En met een fraaie
    uithaal van een meter of 25 joeg deze de bal onhoudbaar in de linker bovenhoek. Dit was zeker het
    mooiste doelpunt van deze middag. De eretreffer was gemaakt en de stand op 1-5 gebracht. Zou er
    dan nog meer in zitten hoor ik u denken. De mannen zijn dit seizoen al eerder uit geslagen positie
    teruggekomen. Zo’n draai zat er deze wedstrijd echter niet in.
    Na 90 minuten floot Bjorn K voor de laatste keer en zochten de mannen koud en teleurgesteld de
    kleedkamer op.
    Een warme douche doet echter wonderen en toen bleek dat Steef ook nog gepersonaliseerde nobele
    sportbidons had ontvangen vanuit Ameland werd het nog flink gezellig in de kantine.
    Vooral toen ook nog Schimonsky zijn opwachting maakte in de derde helft. Hij was door werk helaas
    verhinderd om eerder te komen maar deze inzet werd door de mannen gewaardeerd.
    Volgende week staat de volgende topper alweer op de planning voor de mannen want dan mogen ze
    aantreden tegen DSV’61 6. DSV is de virtuele koploper dus ook dit gaat een zware wedstrijd worden.
    Plaats van handeling is dit keer niet sportpark Het Achterveen maar de wedstrijd zal gespeeld
    worden op sportpark An de Steege in Zalk. Wederom is er gedacht aan het publiek want de mannen
    mogen om 16:45 hun kunsten vertonen. U kunt dus eerst bij het vlaggenschip kijken en daarna nog
    naar Zalk afreizen om hun te komen aanmoedigen.