sv Hatto Heim 7 – Zeewolde 10

Op de zaterdag na Valentijnsdag stond voor de mannen van het zevende de thuiswedstrijd tegen
Zeewolde 10 op het programma. De uitwedstrijd was in een nipte nederlaag geëindigd dus de mannen
wilden dit graag rechtzetten. En dat bleek wel.
Daar waar de temperatuur richting de zaterdag steeds verder daalde, stegen de aanmelding alleen
maar verder. Eitje kon het bijna niet geloven. Vol ongeloof zag hij de aanmeldingen zelfs richting de 20
mannen gaan. Paulus en Schimonsky besloten daarop dat zij dan andere bezigheden hadden. En
aangezien de briljante vriend van het derde ook nog versterking kon gebruiken besloot Thijmpie dat hij
daar zijn diensten ging aanbieden.
Buurman besloot daarop dat hij eerst nog zijn stallingsgelden bij SEH ging ophalen en dat hij zijn
kunsten weer zou vertonen als het wat warmer zou zijn. Met Van Weeghel als vaste vlagger zakte het
aantal spelers op deze manier terug naar 15 man en dat vond Eitje meer dan genoeg.
Waar niemand op gelet had was echter dat bij de aanmelding ook Thomas stond. En inderdaad
wandelde deze op zaterdagmiddag het sportpark op. En daar stond de hele selectie hem verbaasd
aan te kijken. Want Thomas had de mannen juist een paar weken geleden uitgezwaaid voor een
maandenlange rondreis langs diverse landen en continenten. En de afgelopen week had hij Italië nog
onveilig gemaakt dus wat deed hij nu hier? Niet dat de mannen het erg vonden maar dit klopte ergens
niet. Het bleek dat Thomas voor zijn opleiding nog wat kleine puntjes op de spreekwoordelijk i moest
zetten maar dat dat niet digitaal via teams of zoom kon maar dat hij in levende lijve dat werd geacht te
doen. Dus hopelijk voor Thomas wordt dit snel opgelost en kan hij zijn reis weer hervatten.
Voordeel voor de mannen was wel dat hij ook direct het scheidsrechter probleem had opgelost. Bjorn
K was namelijk op vakantie en moest dus vervangen worden. In Millaan had Thomas echter P. Collina
getroffen en deze wilde wel tijd inruimen om een wedstrijd van de mannen te komen fluiten.
Verder bleek Steef, die Thomas op het eerste deel van zijn reis had vergezeld, in Milaan ook flink de
bloemetjes te hebben buitengezet. En in het plaatselijk stadion had hij, na enig vaandelzwaaien
besloten dat Steef misschien toch wel een beetje een te gewone bijnaam was voor de goalgetter die
hij, in zijn eigen ogen in ieder geval, is. Na enig speurwerk door de aldaar plaatselijke
geschiedenisboeken, leek hem de naam Kaka beter bij hem te passen. De mannen van het zevende
begonnen nog net niet te lachten maar besloten Steef voorlopig toch nog maar bij zijn oude naam te
blijven aanspreken.
Waar ze wel blij mee waren was dat Steef nog wel een grote bidon had geregeld met nobele
sportdrank. Dat zorgde ervoor dat iedereen met een goed gevoel de kleedkamer op kon zoeken.
Alleen Eitje en Kolkie bleven nog even in de kantine achter want zij moesten nog de opstelling in
elkaar zetten. En zoals elke week blijft het puzzelen. De selectie van het zevende is namelijk niet
helemaal in evenwicht. Er is in de afgelopen transferperiodes veel geïnvesteerd in verdedigers maar
de zoektocht is lichtelijk doorgeslagen. Ook nu kon Elke positie achterin wel dubbel bezet worden.
Maar een 8-1-1 opstelling past toch niet helemaal bij de beoogde tactiek.
Na enig hoofdbreken besloot hij met de volgende mannen de wedstrijd te gaan beginnen. Op doel
Thomas met als verdedigers Robin, Broens, Bassie en Dennis. Op het middenveld Eitje, Scooter en
Hennie en voorin Dylan, Vialli en Daan.
Op de bank namen Kolkie, Martin, Quinten en Steef plaats.
Na een warming up op het trainingsveld werd vervolgens veld 3 opgezocht. Hier stond P. Collina de
mannen al vol ongeduld op te wachten. Terreinknecht Buurman had, na zijn terugkomst uit Heerde,
alle hoekvlaggen al op hun plaats gezet en de doelnetten strak gespannen. Het enige wat nog ontbrak
waren de vlaggen voor de grensrechters. Van Weeghel stond al vertwijfeld te kijken waar die waren
gebleven. Het bleek dat Quinten deze nog ergens in de kleedkamer had laten liggen. Hij werd daarop
direct gesommeerd om deze onmisbare attributen te gaan ophalen zodat de wedstrijd dan kon gaan
beginnen.
Nadat ook deze hindernis genomen was, kon er dan eindelijk afgetrapt gaan worden. Stipt om 15:00
uur blies P. Collina daarop de wedstrijd in gang.
En het was van het begin duidelijk dat het wederom een gelijk opgaande strijd zou gaan worden. De
mannen probeerde met verzorgd spel de tegenstander onder druk te zetten. Echter wist Zeewolde hier
veelvuldig onderuit te voetballen en probeerde op hun beurt de verdedigers van het zevende te
verschalken. Vooral Robin had het lastig want hij bleek steeds tegenover 2 man te staan. Nu is Robin
niet voor een kleintje vervaardigd dus dit lukte hem wel maar hij had graag wat minder energie
gespendeerd aan het tegenhouden van deze Zeewoldenaren. Dit zodat hij meer lucht over had gehad
om langs de zijlijn op te stomen om de voorhoede aan het werk te zetten.

Vialli deed in de voorhoede zijn best maar het werd al snel duidelijk dat het niet zijn dag was vandaag.
De wedstrijd was nog niet halverwege de eerste helft toen hij naar zijn bovenbeen greep en aangaf
dat hij gewisseld wilde worden. Voordat hij eruit ging schoor hij eerst nog bijna een vrije trap in de
linkerhoek maar de keeper wist deze nog tot corner te verwerken. Deze wilde hij ook nog wel nemen
maar Scooter wist de bal op maat niet binnen te knikken. Daarop was het toch echt klaar voor Vialli en
werd hij vervangen door Kolkie.
De tactiek van de mannen werd er niet anders door. Steeds werd geprobeerd de bal bij Kolkie te
krijgen waarna het spel kon verdelen naar de inschuivende aanvallers of middenvelders. En hoewel
de uitvoering prima was, bleek het verzilveren van de mogelijkheden een probleem. Want hoewel de
kansen zich opstapelden, viel er weinig te juichen voor de supporters langs de zijlijn.
Aan de andere kant bleef het oppassen want ook Zeewolde beschikt over een stel handige
voetballers. En deze wisten het de verdedigers van het zevende flink lastig te maken. Hierbij ook nog
enigszins geholpen door Bassie. Of het gebrek aan wedstrijdritme was of overschatting van zijn eigen
voetbalkwaliteiten is niet helemaal duidelijk maar hij vergaloppeerde zich een paar keer. Gelukkig was
Thomas scherp en wist in een aantal 1 op 1 situaties zijn doel schoon te houden. Zelfs een actie van
Broens die als een ware spits 2 a 3 man wist te passeren eindige in schoonheid. Vooral omdat Broens
vooral zelf zo verbaasd was van deze slalom dat hij vergat om de actie te belonen met een schot op
doel.
Zo floot P. Collina na 45 minuten voor de rust met dezelfde stand als waar de wedstrijd mee begonnen
was.
In de kleedkamer werd, onder het genot van een bakkie warme thee, de eerste helft doorgenomen.
Het spel was goed dus er was geen reden tot aanpassing van de tactiek. Wel werden er een aantal
verse krachten ingebracht. Daan, Robin en Hennie werden gewisseld voor Martin, Steef en Quinten.
En zo zochten de mannen na een kwartier het veld weer op.
En de tweede helft was qua spelbeeld een kopie van de eerste. Alleen had Zeewolde de rust gebruikt
om wat kleine aanpassing door te voeren en die zorgden er wel voor dat de mannen het voor hun
gevoel toch wat lastiger hadden. Daarbij kwam ook nog dat de aannames steeds net iets minder
werden waardoor ze niet lekker in hun spel kwamen. Toch kregen ze nu ook weer kansen om te
scoren. Maar iedereen kent de welbekende voetbalwet dat als je zelf niet scoort, je tegenstander dat
wel doet. En die ging heel pijnlijk op voor de mannen.
Steef werd diep gestuurd door Scooter maar hoewel hij alleen voor de keeper verscheen, ging zijn
schot over. De daaropvolgende doeltrap werd verkeerd beoordeeld door Dennis waarna de
rechtsbuiten er vandoor kon gaan. Hij sneed het doelgebied in en wist daar de spits te bereiken en die
hoefde er alleen maar tegenaan te lopen om zo de 0-1 binnen te werken.
En dit doelpunt haalde de mannen volledig uit hun spel want binnen een paar minuten lag ook de 0-2
achter Thomas in het net. Balverlies op het middenveld leidde een counter in de vakkundig werd
afgerond.
De mannen wilden dit toch niet laten gebeuren en besloten daarop de tactiek aan te passen. Achterin
ging er 1 op 1 gespeeld worden en Bassie werd als stormram naar voren gestuurd. Verder werd Daan
en Hennie ingebracht voor de moegestreden Kolkie en Dylan.
En het had effect. De ene na de andere aanval rolde op het doel van Zeewolde af. Vooral Bassie ging
daarbij als een ware stormram te keer. De ene na de andere Zeewolde verdediger werd
omvergekegeld. Zijn bijnaam van sloopkogel eer aandoend. Helaas leverde al dit aanvalsgeweld geen
doelpunten op.
En zo floot P. Collina na 90 minuten voor de laatste keer en moesten de mannen met een 0-2
nederlaag wederom hun meerdere erkennen in Zeewolde.
De winterstop heeft de mannen geen goed gedaan want van de 5 wedstrijden hierna gingen er 3
verloren. Gelukkig hebben de mannen nu 2 vrije zaterdagen om even hun hoofden leeg te maken om
daarna weer vol goede moed het laatste stuk van de competitie te hervatten.
Zoals gebruikelijk was de 3 e helft wel een prooi voor de mannen.
Schimonsky kwam de mannen nog van wat wijsheden voorzien. Daar dachten ze zo het hunne van
maar ze waren wel blij met de groene rakkers die hij ze voorschotelde.
Tevens werd er al hardop gespeculeerd over het komende teamweekend in September. De
organisatie is voor deze editie in handen van de jeugd gelegd en die zijn er druk mee bezig. Van
Djambo tot Plopsaland komt voorbij. Maar tot op heden is de locatie nog in nobele nevelen gehuld. We
zullen zien waar de mannen gaan eindigen.

Eerstvolgende wedstrijd voor de mannen is pas 8 maart. Dan mogen zij aantreden voor de uitwedstrijd
tegen Hierden 8. Deze tegenstander wist het zevende nog niet zo heel lang geleden volledig van de
mat te spelen. Dus hopelijk weet de technische staf in de komende weken hier een adequaat
antwoord op te vinden.
Wilt u de mannen komen aanmoedigen dan bent u op 8 maart van harte welkom op sportpark
Mheenzicht in Hierden.