De zaterdag tussen Hemelvaartsdag en Moederdag mocht het zesde weer eens aantreden op het veld. Ditmaal waren de Kanaries gastheer van het zesde. Altijd een prima plek om te vallen. Qua sfeer vergelijkbaar met de eigen sv, maar qua spel altijd net iets fysieker en meedogenlozer. De geelblauwen wisten van tevoren dus al dat ze de borst konden nat maken. Zeker ook gezien de voorspelde temperaturen.
Dit was een aantal (wat jongere) Hattoheimers niet onopgemerkt gebleven en dus hadden zij op de vrijdagavond alvast wat extra vocht tot zich genomen. Als er meer in zit, kun je ook langer zonder zo was hun gedachte. Plausibel verhaal zo lijkt me.
Maar de kanaries hadden snode plannen die flinke invloed op de vochthuishouding van de geelblauwen zou hebben. Maar daarover later meer.
Eitje en Kolkie, vanwege andere verplichtingen helaas niet aanwezig, hadden al met al een meer dan prima selectie (sommigen zouden zeggen goed, maar een enkele geleerde op de bank was er niet zeker van dat goed beter is dan prima, maar dat daargelaten) op de been gebracht. Vanwege het nog steeds aanwezige blessuremonster was het toch weer nodig om wat spelers in te vliegen vanuit andere teams. Zo gaat dat binnen een vereniging en deze week waren de onderhandelingen zo goed gegaan dat er sprake was van een heuse verjongingskuur en kwaliteitsimpuls.
Paulus (terug na maanden blessureleed) en Bassie vonden dit prachtig en namen met alle plezier plaats op de bank.
Zeker nadat bij aankomst in Oosterwolde bleek dat de tegenstander een niet zo’n prettige verrassing in petto had.
De jeugdige ploeg van VSCO had bij aankomst gezien dat Broens, Bassie en Paulus deel uitmaakten van de selectie en dus vlak voor aanvang besloten zij om de wedstrijd niet op het kleinere natuurgrasveld te spelen. Maar op het kunstmatige groen van het hoofdveld, dat olympische afmetingen betreft.
Paulus en Bassie sputterden nog flink tegen (beetje zand in de ogen strooien), maar Broens nam er uiterst stoïcijns akte van en ging door met zijn voorbereiding alsof hij de dag ervoor nog een km of 17 had hardgelopen.
Nadat Schimonsky en kompanen eindelijk de juiste weg naar het sportpark hadden gevonden kon Paulus de opstelling wereldkundig maken.
Op doel stond uiteraard weer Thomas (de sluitpost zoals je die ieder team wenst), daarvoor waren het Max, Broens, Gijs en Jorrian die de verdediging vormenden en op de midden stonden Jannick, Esmer en Schimonsky. Voorin maakten JP, Sil en Thijmen de 11 compleet.
Ondanks de overweldigende afmetingen van het veld begonnen de geelblauwen voortvarend aan de wedstrijd. De eerste vijf minuten hadden ze volgens data analyticus Bassie zelfs 100% balbezit. Maar afgezien van wat speldenprikken van Schimonsky en Esmer werd Hatto Heim niet echt gevaarlijk. Zo kabbelde de eerste helft eigenlijk de gehele tijd voort. Het spel speelde zich met name af op de midden, maar tot echte kansen leidde dat aan beide kanten niet.
Toch was het VSCO dat het eerste gevaarlijk werd. Na een beste scrimmage voor het doel van Thomas dacht de spits van VSCO de score te openen, maar hij en vele andere aanwezigen hadden gerekend buiten Max. Die op heb juiste moment op de juiste plek stond en de bal op de doellijn wist te keren.
Het zesde kwam dus met de schrik vrij.Ook de geelblauwen lieten zich niet onbetuigd en werden af en toe flink gevaarlijk voor het doel van de kanaries. Maar net toen iedereen dacht dat het schaakspel op het middenveld niet veel zou opleveren scoorde VSCO vanuit het niets de 1-0. Een flinke domper dus voor de geel hemden die juist dachten aan een positieve draai in de eerste helft.
Verder dan wat schoten uit de tweede lijn en wat te ver doorgevoerde dribbels kwam het zesde voor de thee niet meer.Coach Steef had eens naast zich gekeken en zag dat Paulus en Dennis aardig gretig zaten te schuiven op de bank. Hij besloot dus beide familieleden in te brengen en JP en Max even wat rust te gunnen. Dat gesjouw op dat warme kunstgras was die beide heren namelijk niet in de koude kleren gaan zitten.
De omzetting van trainierst Steef pakten goed uit, want hoewel het eerste balcontact van Paulus belabberd was, maar goed wat kun je verwachten na vier maanden zonder voetbal aan de voeten, bleek het aanspeelpunt voorin net de rust te brengen die nodig was. Zo kwamen de geelblauwen al snel tot twee mega kansen die helaas niet verzilverd werden.
En net toen Hatto Heim dacht weer mee te gaan doen in de wedstrijd kreeg het het lid op de neus. Na een rommelige situatie waarin het zesde de bal niet weg kreeg uit eigen zestien lag deze ineens weer in het net.
De kanaries rekenden zich al rijk en de geel hemden moesten even recupereren.
En dat laatste lukte buitengewoon goed. Er werd een tandje bijgeschakeld en gebruik gemaakt van de voorhanden zijnde voetballende kwaliteiten. Gijs en Broens waren heer en meester in het centrum en stonden samen met Thomas (B.) aan het begin van menig vakkundig opgezette aanval.
Broens kwam voor zijn man en wist Paulus te bereiken, deze had gezien dat Sil slim de ruimte zocht en speelde hem direct in de voet. Sil nam de bal mee in de ruimte en dook de zestien meter in, daar stonden wel zes geelblauwen klaar om de bal in de touwen te werken. Maar Sil had gezien dat de keeper wel erg ver naar één hoek stond. De bal in de lange hoek kwam dan ook volledig onverwacht voor VSCO en zo was het eindelijk Hatto Heim dat terecht mocht juichen.
Het meegereisde publiek (2e speelde in de buurt en kwam het zesde ff een hart onder de riem steken. Waarvoor nogmaals dank!!!) stond op de banken en dat gaf de geelblauwen de extra kracht om nog een tandje bij te zetten.
Coach Steef zag dat er nog iets anders nodig was en bracht daarom Bassie binnen de lijnen. Met zijn onnavolgbare acties (zelfs voor medespelers) kan hij vaak net dat beetje gif en opportunisme brengen dat nodig is om een wedstrijd te doen kantelen. Zo ook vandaag. Bassie bleek een flinke handenbinder te zijn voor de gastheren en dat maakte net het verschil.
Na een mooie aanval over zes schijven wist
Jorrian de zestien binnen te dringen. Hij deed alsof hij de bal wilde voorgeven, maar schoot de bal vanuit het niets ineens in de korte hoek. De keeper had hier niet op gerekend en konden bal dus uit het net vissen. Daarmee was de wedstrijd weer in evenwicht.
De kanaries baalden als eens stekker en wilden het er niet bij blijven zitten. Zij zetten nog flink aan voor een slotoffensief. Onervaren coach Steef had het niet meer en overlegde met Paulus of ze toch niet wat defensiever zouden gaan spelen om het punt over de streep te trekken. Bassie of Paulus zou dan naar de achterste linie moeten verhuizen. Naast dat geen van beiden zaten te wachten of de extra meters die ze dan moesten maken op het mega veld zijn zij opgegroeid met c.q. in de aanvallende school van André Borst, Haas, Wally, de Entertainer en Bulent en dus roken zij nog een kans op de overwinning.
En niet voor niets zo zou later blijken. Hatto Heim zette nog even flink aan voor een slotoffensief en even dachten alle aanwezige Hattoheimers dat Schimonsky de wedstrijd ging beslissen, na een korte combinatie vuurde hij het leder richting het vijandelijke doel, de keeper was al kansloos maar helaas was het aluminium niet gewillig waardoor de bal op de lat uiteen spatte. VSCO dacht de aanval van de geelblauwen ternauwernood te hebben afgeslagen en schoten de bal rond eigen zestien over de zijlijn.
Maar u als trouwe volger weet dat Bassie een ingooi heeft vergelijkbaar met een corner en dus liep Paulus alvast richting de vijf meter. Daarbij Jannick en Jorritsma achter hem dirigerend. Paulus verlagende de bal naar Jannick en hij wist de bal goed af te schermen van zijn tegenstander. Hij legde de bal terug op Paulus en die wist de winnende binnen te tikken. Een groot gejuich viel
Oosterwolde ten deel en het zesde was de koning te rijk.
Wellicht was een gelijkspel een terechte uitslag geweest, maar vanwege de veerkracht die het zesde heeft getoond smaakte de overwinning bitterzoet.
Van Weeghel verklaarde na afloop dat het maar een saaie wedstrijd was, want hij mocht zijn geliefde vlag slechts drie keer omhoog steken.
Coach Steef beloonde zijn team met een paar groene knuppels vanwege de winst en die smaakten vanwege de temperatuur zeer goed.Volgende week mag het zesde aantreden tegen de koploper. Pittige pot, maar alles is mogelijk in de bijna kelderklasse.
