• Op de derde zaterdag van advent speelde het zesde een uitwedstrijd An de Steege tegen Zalk 2. Waar een tweede elftal doorgaans garant staat voor een zeer jong team met super snelle buitenspelen, had Zalk twee een selectie die slechts iets jonger was dan dat van Hatto Heim. De oudste speler op het veld stond zelfs in een hemd van Zalk. Dat was dus een mooie meevaller voor de geelblauwen.

    Na heel wat puzzelen had Paulus, bij afwezigheid van Otti Capitano deze middag, toch een team bij elkaar kunnen krijgen. En wat voor een team. Wally zou er zijn handen voor dichtknijpen, maar die moest pas om 15 uur en toen hadden de mannen van het zesde al
    andere plannen.

    Zalk heeft een mooi sportpark met een prima vlak kunstgrasveld. Dat sprak de geelblauwen wel aan, want van meet af aan ging het balletje lekker rond en rolde prima.
    Een fikse winterse bui geselde de matadoren, maar het spel van Hatto Heim bracht de gewenste zonneschijn.
    De tegenstander ging van het kastje naar de muur en weer terug. Er leek dus afgezien van de winterse bui geen vuiltje aan de lucht. Toch was het Zalk dat op voorsprong kwam.
    Een vrije bal vanaf links belande op het hoofd van één van de voorwaartsen van Zalk. Hij verlengde de bal richting tweede paal. De bal werd gedragen door de wind en verraste daarmee vriend en vijand en vooral Henkie, die roerloos toekeek hoe de bal binnenkant paal binnen viel.

    Voor de zoveelste keer dit seizoen stond het zesde weer tegen een achterstand aan te kijken. En voor de zoveelste keer gingen de mannen in de achtervolging.

    De gelijkmaker liet niet lang op zich wachten. Een mooie aanval over zes schijven belandde uiteindelijk voor de voeten van Suiker en die wist met een leep balletje de keeper van Zalk te verschalken.
    Hierna ging het zesde door met het dicteren van het spel en de aanvallen volgden elkaar in rap tempo op. De voorsprong kon dan ook niet lang uitblijven.
    Na een lekkere steekbal van Klasie werd gelegenheidsspits Rakker de diepte in gestuurd. En zoals u allen weet kun je Rakker wel om een boodschap sturen. Keeper verslagen op de grond, 1-2 op het bord.

    Zoals zo vaak lag ook deze middag de ruimte op de vleugels. Vooral op links. En dus gingen negen van de tien aanvallen over links. Ono stond daar steeds vrij en daar werd dus gretig gebruik van gemaakt. Arme Wessie, gaan er eens veel ballen over links. Is hij niet aanwezig. Het schijnt dat hij in onderhandeling was over het nieuwe tenue van het zesde. Ook belangrijk, want ook in Zalk werd schande gesproken van hoe de Hattoheimers erbij liepen. Dit kan echt niet meer. Zelfs de nachtburgemeester van Hattem kwam in eigen persoon poolshoogte nemen. Dan weet u wel hoe laat het is.

    Ondanks dat het zesde de overhand had en vloeiend combinatie voetbal op de mat legde, was het toch Zalk dat de gelijkmaker op het bord zette. Uit een voorzet was het weer raak met de kop. Er liepen daar twee voorwaartsen die levensgevaarlijk waren en dat bezorgde Hatto Heim de nodige hoofdbrekens. Broens en Paulus hadden de zaakjes op zich goed op orde, maar deze gasten gedroegen zich wel als een soort van luis in de pels.

    Voor rust gaf het zesde nog eens een keertje extra gas en dat resulteerde in een terechte voorsprong bij rust. Weer was het Rakker die aan het einde stond van een mooie aanval.
    In de rust ging het dan ook al snel over de aanstaande transferwindow in de winterstop. De collecte zak ging al rond om financiering te vinden om Rakker los te weken van het vierde. Opmerkelijk was vooral dat Rakker zelf het meeste in de zak gooide. Wordt wellicht vervolgd.

    In de rust sloot ook Vlo nog aan bij het team. Hij was op de bagagedrager van de nachtburgemeester meegekomen naar Zalk. Maar gezien de stand van de zon en de orkaankracht van de wind leek het hem verstandig om toch eerst nog een bij te praten met de familie Hennepof, die ook van de gelegenheid gebruik maakten om de glorie van weleer nog eens in actie te zien. En ze werden niet teleurgesteld, want direct na rust was het alweer raak voor de geelblauwen. Rakker werd vrij gespeeld aan de linker kant, waar anders, en schoot de bal snoeihard in de lange hoek. En nog geen vijf minuten later was het de Buurman die ook nog een duit in het zakje deed. Vanaf de ruime linkerflank kwam hij naar binnen en schoot de bal in de korte hoek. De keeper stond als aan de grond genageld de bal na te kijken. Een comfortabele marge was het gevolg.
    En die was ook wel nodig, want Zalk wenste het er niet bij te laten zitten. Één van de twee toppers bij Zalk kreeg het weer op de heupen en zette het op een rennen. Deze sprint was de achterhoede van Hatto Heim te machtig, want hoewel Bassie nog aardig in de buurt kwam. Achterhalen deed hij de spits niet. En deze ronde bijzonder kalm af, Henkie andermaal kansloos.
    Rakker vond het wel ff welletjes en besloot om het veld even te laten voor wat het was. En dus stond het zesde even met tien man. Ook dit was voor Vlo nog niet het moment om te denken dat hij misschien nodig was binnen de lijnen. Hij had het klaarblijkelijk goed naar zijn zin zo tussen het publiek.
    Naar later bleek had Rakker een probleem met zijn linkerschoen. Links leek wel het codewoord deze middag. Nogmaals, arme Wessie.
    Enfin. Rakker kwam weer binnen de lijnen op de schoenen van de Buurman, die zich na zijn doelpunt had laten wisselen voor zoon Tom, en was vanaf links direct weer gevaarlijk. En ook op de schoenen van de Buurman lukte het hem om het doel te treffen. 6-3 leek een prima uitslag, maar daar zou het niet bij blijven.
    Want ook Ono en Bassie waren nog naarstig op zoek naar een treffer. Bassie helemaal, want die was door een blinde zonder geleide hond een zekere treffer ontzegd. En daarover was hij tot laat in de avond nog niet over te spreken. Daar kon zelfs de goal in extremis van Joepie en de zanger in het clubhuis niets aan veranderen. Bassie kan niet tegen onrecht zoals u weet en hij had moeite om het los te laten.
    Ono was vaak dichtbij, maar het lukte hem niet om zelf te scoren. Gelukkig stelde hij anderen wel in staat om dat te doen, dus zijn middag was in die zin zeer geslaagd.
    De spits van Zalk had zijn honger nog niet gestild en ook hij prikte er nog eentje in.

    Maar het slotakkoord was voor Tom Ansmink, die op de karakteristieke Ansminkstijl zijn graantje mee pikte in de zege.

    Hierna liet het zesde nog even zien dat ze echt nog wel lekker kunnen ballen als ze maar een klein beetje ruimte maar krijgen.
    De driehoekjes met Vlo, Klasie, Eitje en Suiker waren niet van de lucht en het publiek in Zalk kon dat zeer waarderen. Want onder luid applaus verlieten de spelers het veld en ook de nachtburgemeester zag dat het goed was. En dat was het ook, met een klinkende zegen tot gevolg.

    Hierna spoeden de spelers van het zesde zich snel huiswaarts richting het Achterveen, alwaar het vlaggenschip de eerste seizoenshelft kon besluiten als Herbstmeister. In de 92e minuut liet Joep de hele club juichen en werd de koppositie veilig gesteld. Het feestje na die tijd was weer prima.

    Ook al zijn de mannen van het zesde wel toe aan het kerstreces, toch moeten ze nog één keer in actie komen. Volgende week spelen ze uit in en tegen Nieuwleusen. Dat zal wel weer een lastig verhaal worden, zeker na de oliebollentraining en de nodige kerstborrels.
    Wij gaan het meemaken en u gaat lezen.